Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm nafaka, tazminatlar ve ziynet eşyası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre kocanın taşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Birleşen davacı (kadının) 13 adet bilezik istediği halde 14 bileziğe, 120 adet çeyrek altın istediği halde 127 çeyrek altına hükmedilmesi doğru olmadığı gibi, istek olmadığı halde 2 adet yüzük ve 170 YTL. nakit paraya hükmedilmesi yerinde değildir. (HUMK.m.74)
3-Davalı-davacı kadının temyizine gelince;
A-Davalı birleşen davacı kadını döven, evden kovan ve aşağılayan koca ağır kusurludur.
Türk Medeni Kanununun 174/2  maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş  olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat  isteyebileceğini  öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen * kadının ağır yada eşit kusurlu   olmadığı, bu olayların   kişilik haklarına  saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır.  O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. 4  BK. 42,43,44,49)  dikkate alınarak * kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
B-Davalı birleşen davacı kadının maddi tazminat talebi Türk Medeni Kanununun 174/1 maddesine dayalı olmadığı halde bu yönden kesin hüküm oluşturacak şekilde ret hükmü kurulması yerinde değildir.
  
S O N U Ç : Temyiz olunan kararın 2. ve 3/A-B bentlerinde yazılı nedenlerle, taraflar yararına BOZULMASINA, kocanın sair temyiz itirazlarının ise 1. bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.02.2007 (Pzt.)