MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ve vergi iadesi
alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti ve vergi iadesi alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2-Somut olayda, mahkemece talep edilen işçilik alacaklarından vergi iadesi talebi reddedildiği halde reddedilen kısım üzerinden davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmemiştir.
HUMK 417.maddesi uyarınca her iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa mahkeme tarafların her birini masrafla ilzam veya bu masrafı aralarında takdir ettiği surette taksim eder.
Mahkemece reddedilen kısım için davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun 370/2.maddesi gereğince düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Yukarıda açıklanan gerekçeyle hüküm fıkrasına “Davalı yararına 575.00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” paragrafının eklenmesine, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda belirtilen temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 07.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.