MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarına teşebbüs, basit cinsel saldırıya teşebbüs, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarına teşebbüs, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında basit cinsel saldırıya teşebbüs suçundan açılan kamu davası ile ilgili hüküm kurulmadığı anlaşıldığından, dava zaman aşımı süresi içerisinde bu hususta mahkemece karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Oluşa uygun kabule göre suç tarihinde sanığın, daha önceden aralarında gönül ilişkisi olan müşteki Hafize"nin evine pencere demirini kırarak girmesinin ardından yanına yaklaştığı mağdurenin gürültüye uyanması üzerine eliyle sus işareti yapıp, herhangi bir fiziksel temasta bulunmaksızın evden kaçtığının tüm dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, mevcut haliyle olayda çocuğun basit cinsel istismarına teşebbüs suçunun kanuni unsurları itibarıyla oluşmadığı gözetilerek sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Suç tarihi itibarıyla TCK’nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuyla birlikte işlenen konut dokunulmazlığının ihlali suçu uzlaşma kapsamında olmayıp, bu nedenle soruşturma evresinde yapılan uzlaşma işlemleri geçersiz ise de, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla değişik CMK’nın 253/1. maddesi uyarınca, mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alınmasından dolayı somut olayda CMK’nın 253/3.maddesinin ikinci cümlesinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı ve 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi dikkate alınarak kovuşturma şartı olan uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilerek öncelikle CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçları açısından uzlaşma girişiminde bulunulması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.