MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 31. HUKUK DAİRESİ



YARGITAY KARARI


1- Davalılar Bilge İletişim Org. Reh. İnş. Taah.Tic. ve San. Ltd. Şti ve ..."nın temyizi yönünden yapılan incelemede;
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici 1. maddesinin 4. fıkrasında “İlk derece mahkemeleri tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir.” düzenlemesi bulunduğu, ilk derece mahkemesi karar tarihinin 30.05.2017 olduğu, buna göre karar tarihinde yürürlükte olan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesinin 3. fıkrası uyarınca temyiz süresinin gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 8 gün olduğu, gerekçeli kararın davalılardan Bilge İletişim Org. Reh. İnş. Taah.Tic. ve San. Ltd. Şti. vekiline 27.04.2018 tarihinde ve diğer davalı ... vekiline 30.04.2018 tarihinde tebliğ edildiği ancak 8 günlük temyiz süresi geçtikten sonra kararın davalı Bilge İletişim Org. Reh. İnş. Taah. Tic. ve San. Ltd. Şti. tarafından 09.05.2018 tarihinde ve ... tarafından 10.05.2018 tarihinde temyiz edildiği, buna göre her iki davalı tarafından yapılan temyizin süresinde yapılmadığı, Bölge Adliye Mahkemesi kararında gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içinde kararın temyiz edilebileceği açıklanmışsa da 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 90. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kanunda belirtilen istisnai durumlar dışında kanundaki süreleri hakimin artırıp eksiltemeyeceği anlaşıldığından davalılar vekillerinin temyiz isteminin süreden dolayı ayrı ayrı REDDİNE,
2-Davacı vekilinin katılma yoluyla temyizi yönünden yapılan incelemede;
Davacı vekili, davalıların temyiz dilekçelerinin tarafına 22/05/2018 tarihinde tebliğ edildiğini belirterek, temyiz dilekçesinin katılma yoluyla temyiz dilekçesi olarak kabul edilmesini talep etmiş ise de, katılma yoluyla temyiz usulü 1086 sayılı HUMK.nun 433 ve 6100 sayılı HMK.nun 348. maddelerinde düzenlenen temyiz süresini kaçıran tarafa sınırlı olarak kararı temyiz etme imkanı sağlayan bir müessese olup, bu usule göre katılma yoluyla temyiz hakkının kullanılabilmesi için kararı temyiz eden tarafın temyizinin usulüne uygun olması gerekir. Davalıların temyiz taleplerinin süresinde olmaması karşısında, davacının katılma yoluyla temyizinin dayanağının ortadan kalktığı anlaşıldığından, davacı vekilinin katılma yoluyla temyiz talebinin REDDİNE, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesi"ne, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, 12/03/2019 gününde oy çokluğuyla karar verildi.

(M)

K A R Ş I O Y


Davacı işçi tarafından davalılar aleyhine açılan feshin geçersizliği ve işe iade davasına ilişkin yerel mahkemenin 5521 sayılı kanun yürürlükte iken verdiği kabul kararının taraflar vekillerinin istinaf yoluna başvurmaları üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz süresi olarak kabul edilen iki haftalık süre içinde temyiz edilmiştir.
Temyiz istemi çoğunluk görüşü ile “25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici 1. maddesinin 4. fıkrasında “İlk derece mahkemeleri tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir” düzenlemesinin bulunduğu, ilk derece mahkemesi karar tarihinin 30/05/2017 olduğu, buna göre karar tarihinde yürürlükte olan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesinin 3. fıkrası uyarınca temyiz süresinin Bölge Adliye Mahkemesi gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren 8 gün olduğu, gerekçeli kararın davalılardan Bilge İletişim Org. Reh. İnş. Taah. Tic. ve San. Ltd. Şti. vekiline 27/04/2018 tarihinde ve diğer davalı ... vekiline 09/05/2018 tarihinde tebliğ edildiği, ancak 8 günlük temyiz süresi geçtikten sonra davalı Bilge İletişim Org. Reh. İnş. Taah. Tic. ve San. Ltd. Şti. vekili tarafından 09/05/2018 tarihinde ve davalı ... vekili tarafından 10/05/2018 tarihinde temyiz edildiği, buna göre her iki davalı vekili tarafından yapılan temyizin süresinde yapılmadığı, Bölge Adliye Mahkemesi kararında gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içinde kararın temyiz edilebileceği açıklanmışsa da 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 90. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kanunda belirtilen istisnai durumlar dışında kanundaki süreleri hakimin artırıp eksiltemeyeceği anlaşıldığından davalılar vekillerinin temyiz isteminin süreden reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK.’un 90 ve 94. maddeleri uyarınca “Kanunun belirlediği süreler kesin olup kural olarak, kanunda belirtilen süreleri artıralamaz veya eksiltelemez” ise de Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihinde yürürlükte olan 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici 1. Maddesinin uygulanması ile ilgili madde de “İlk Derece Mahkemeleri tarafından bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir” denmekle Bölge Adliye Mahkemesince kanun yoluna ilişkin kararların temyiz süresi yoruma muhtaç hale gelmiştir. İstinaf dairesince yanılgılı olarak sekiz gün yerine iki haftalık kanun yolu süresi olduğu hüküm altına alınmıştır. Burada verilen süre aslında 7036 sayılı kanunda öngörülen süredir. Ancak İlk Derece Mahkemesinin kararı kanun yürürlüğe girmeden önce olduğundan, kanunun geçici 1. maddesi gözden kaçırılmıştır. 7036 sayılı kanun değişikliği ile belirlilik kısmende olsa tereddütlü hale gelmiştir. Nitekim mahkeme de yanılgıya düşmüştür. Bu gözden kaçırma temyiz edenin temyiz hakkını ortadan kaldırmamalıdır. Zira verilen süre, açıklandığı gibi kanunun belirlediği bir süredir. Kaldı ki Anayasa Mahkemesi “İlk derece mahkemelerince davaya hangi sıfatla bakıldığı açıkça belirtilmeden yapılan yargılamalar sonunda verilen kararlarda başvurulabilecek kanun yolu süresinin hatalı gösterilmesi nedeniyle başvurucuların temyiz sürelerini geçirmeleri ve temyiz başvurularının süre yönünden reddedilmesi üzerine yapılan bireysel başvurularda oluşan hukuki belirsizliğin tarafların mahkemeye erişimine zarar verdiğine dolayısıyla mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiğine karar vermiştir (Aktif Elektrik Müh. İnş. San. Ve Tic. Ltd. Şti. , §§ 28-50; Kommersan Kombassan Mermer Maden İşletmeleri Sanayi ve Ticaret A.Ş. ve diğerleri, B. No: 2013/7114, 20/1/2016, §§ 30-57).
Davalıların temyiz isteminin sürede kabulüyle incelenmesi gerekirken, süreden temyiz isteminin reddine karar verilmesi mahkemeye erişim hakkının ihlali olduğundan, çoğunluğun görüşüne katılınmamıştır. 12/03/2019