MAHKEMESİ : İzmir 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2011/576-2013/98

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 01/07/2002-28/05/2011 tarihleri arasında ofset elemanı olarak 1050,00 TL ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin ekonomik nedenlerle haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ücretinin asgari ücret olduğunu, davacının tüm haklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir neden yokken davalı işverence feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. İhbar tazminatı bildirim süresine ilişkin kurallarına uyulmaksızın usulsüz yapılan feshin yaptırımı olup, bu şekilde iş sözleşmesini fesheden tarafından karşı tarafa ödemek zorunda teknik olarak tazminat niteliğinde olmayan bir ödemedir.
Somut olayda davacıya kıdemine uygun İş Kanunu’nun 17. maddesinde bildirim süresi verilmiştir. İhbar süresinin verildiği belgenin baskıyla imzalandığı davacı tarafından ileri sürülmüş ise de bu kanıtlanamamıştır. Yine söz konusu belgenin sonradan düzenlendiği de ileri sürülüp ispatlanmamıştır. Bu nedenlerle davacının ihbar tazminatı talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi yerinde değildir.
3-Davacıya kıdem tazminatının ödenip ödenmediği taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, 2011 Yılı Mayıs ayı bordrosunda 7048,66 TL kıdem tazminatı tahakkuku vardır. Davacı tarafından bu bordronun bedelin yarısının elden alındığı, kalanın ise bankaya yatırılacağı şerh düşülerek imzalandığı görülmektedir. Bankaya 4.000,00 TL yatırıldığı görülmektedir. Bilirkişice kalan tutarın ödendiğini gösterir belge bulunmadığı gerekçesiyle sadece 4.000,00 TL ödeme kıdem tazminatı hesabından düşülmüş ise de; davacının bordrodaki beyanı ile bu beyanı destekleyen ödeme karşısında davacı imzalı bordroya itibar edilerek bordrodaki tüm tahakkukun yapılan kıdem tazminatı hesabından düşülmesi gerekmektedir. Aksi uygulama ile sadece bankaya yapılan ödemenin mahsubu yoluna gidilmesi isabetsizdir.
4-6100 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda, davacı tarafından dava dilekçesinde sadece 2010 yılından 10 günlük yıllık izin alacağı olduğu belirtilmesine rağmen davacının tüm çalışma süresi bakımından 130 günlük yıllık izin ücretinin hesaplanarak mahkemece hüküm altına alınması, yukarıda değinilen taleple bağlılık kuralına aykırılık oluşturması nedeniyle bozma sebebi yapılmıştır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.