MAHKEMESİ : Çivril Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/10/2012
NUMARASI : 2011/310-2012/455

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin kepçe operatörü olarak davalıda çalıştığını, davacının iş sözleşmesini ücretlerinin doğru hesaplanmayıp düzenli ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin hizmet süresi (kıdemi) konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının iddia ettiği çalışma süresi içinde yer alan 2000 yılından 2003 yılına kadar çalıştığı 1... Sosyal Güvenlik numaralı işyerinin Y... M... Şirketine ait olduğu ve işyerinin adresinin Z.../D..olduğu görülmektedir. Bu şirket ile davalı arasında bir bağlantının bulunduğu da iddia ve ispat edilmiş değildir. Şu halde öncelikle davalı dışındaki çalışmalarının dışlanarak davacının hizmet süresinin (kıdemi) belirlenmesi ve sonucuna göre davacının taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması isabetsizdir.
3-Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışmanın ispatı bağlamında fazla çalışma ücretinin hesaplanması konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazı kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazı kayıt ileri sürülmemesi, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; davacının davalı sulama birliğinde kepçe operatörü olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Öncelikle davacının çalışma şeklinin yaz ve kış ayrımı olmaksızın aynı olduğunun ileri sürülemeyeceği açıktır. İşin niteliği buna uygun değildir. Bu nedenle yaz ve kış ne şekilde çalışıldığı netleştirilmeden hep aynı şekilde çalışma olduğu varsayımından hareketle hesaplama yapılması yerinde değildir. Diğer taraftan bilirkişi raporunda davacının haftanın iki günü 08:00-24:00 arası birbuçuk saat ara dinlenmesiyle haftada ondört saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise tanık beyanlarından doğrudan bu şekilde bir çalışma şekli açıklanmış olmadığı gibi kabulden de haftalık ondört saat fazla çalışma süresi çıkmamaktadır. Bu noktada bilirkişi raporu denetime elverişli değildir.
Yukarıda belirtilen esaslar çerçevesinde mahkemece öncelikle davacının çalışma sisteminin işin niteliği, mevsimsel ve bölgesel özellikler dikkate alınarak netleştirilmesi, bundan sonra davacının fazla çalışma süreleri belirlenmeli ve davacının fazla çalışma ücreti talebi hüküm altına alınmalıdır. Bunun yapılmayarak eksik inceleme ile denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.