MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından başlatılan ilamlı takipte borçlunun, ilama aykırı olarak fazla faiz istendiği, alacak kaleminin brüt olarak takibe konulduğunu ileri sürerek icra emrinin düzeltilmesini talep ettiği, mahkemece, ilk kararda; kıdem tazminatı işlemiş faizinin 5359,97 TL, fazla mesai ücreti işlemiş faizinin 432,70 TL olarak düzeltilmesine, takip sonucunda kıdem tazminatı ve fazla mesai alacağı için %6,5 ve değişecek oranlarda en yüksek banka mevduat faizi, diğer alacaklar için yasal faiz uygulanması şeklinde düzeltilmesine karar verildiği, hükmün alacaklı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 13/11/2017 tarih, 2015/13314 E- 2017/15125 K. sayılı kararı ile;....Bankası’na yeniden müzekkere yazılarak 20.10.2008 tarihinden 09.05.2014 tarihine kadar mevduata uygulanan birer yıllık en yüksek faiz oranlarının istenilmesi gerektiği, eksiklik giderilmeden yaptırılan inceleme ile sonuca gidilmesi doğru olmadığı gerekçesi ile kararın bozulduğu, mahkemece, bozmaya uyalarak yaplan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne, kıdem tazminatı bakımından işlemiş faizden fazla istenen 6.169,73 TL bakımından takibin iptaline, takip tarihinden itibaren kıdem tazminatı için %8 ve değişecek oranlarda en yüksek banka mevduat faizi uygulanmasına, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verildiği görülmektedir.
6100 sayılı HMK’nin 297/2. maddesine göre hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Hukuk Genel Kurulu’nun 08/10/1997 tarih ve 1997/12-517 E. - 1997/776 K. sayılı kararında da vurgulandığı üzere ilamların infaz edilecek kısmı hüküm bölümüdür. İlamın infaz edilecek kısmı yorum yoluyla belirlenemez. Bu nedenle hüküm fıkrasının hiçbir tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça yazılması zorunludur.
Kararın gerekçe kısmında; “Kıdem tazminatı işlemiş faizinin 6.169,73 TL, fazla mesai ücreti işlemiş faizinin 432,70 TL olarak düzeltilmesine, ...” şeklindeki kanaate yer verildikten sonra, hüküm bölümünün 2. bendinde; “... kıdem tazminatı bakımından işlemiş faizden fazla istenen 6.169,73 TL bakımından TAKİBİN İPTALİNE, ” karar verilerek ve fazla mesai ücreti işlemiş faizi ile ilgili de bir hüküm kurulmayarak kararın gerekçe kısmı ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılmıştır.
Bu durumda mahkemece, yukarıda anılan Yasa hükmü ve Hukuk Genel Kurulu kararında belirtildiği üzere aradaki çelişkiyi giderecek ve infazda tereddüt oluşturmayacak şekilde yeniden karar verilebilmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nin 366. ve HUMK’nin 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre alacaklının sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.