İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3105 Esas 2019/11493 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3105
Karar No: 2019/11493
Karar Tarihi: 27.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3105 Esas 2019/11493 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay tarafından incelendiği ve temyiz itirazlarının reddedildiği ancak yapılan incelemeler sonucunda bazı hataların bulunduğu belirtildi. Bu hatalar şunlardır:
1) Sanığın eylemi silah olarak kabul edilen bıçakla gerçekleştirdiği için birden fazla nitelikli hali bir arada çalıştığı için TCK'nın 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşıldığı gözetilmedi.

2) Mağdurun kendisini aldattığını düşünen sanığın haksız tahrik hükümleri çerçevesinde değerlendirilmedi.
3) Anayasa Mahkemesi tarafından bazı hükümleri iptal edilen 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden yeniden değerlendirilmesinin yapılması gerektiği belirtildi.
Kararın sebepleri nedeniyle istem gibi BOZULMASINA, sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/3-a, 86/3-e, 61, 3, 29, 53/1
- 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321 ve 326. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/3105 E. , 2019/11493 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

KARAR

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Mahkemece sanığın eylemini, eşine karşı silahtan sayılan bıçak ile gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, birden fazla nitelikli halin (5237 sayılı TCK"nin 86/3-a, 86/3-e) aynı olayda gerçekleşmesi nedeniyle TCK"nin 61. maddesindeki ölçütler ve TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi dikkate alınarak TCK"nin 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Sanık savunması, mağdur anlatımı ve olayın gelişimi dikkate alındığında, sanığın eylemini eşi olan mağdurun kendisini aldattığını düşünerek ve bu saikle hareket ederek gerçekleştirmesi karşısında, haksız tahrik hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 27.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.