Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren işyerinde operasyon yöneticisi olarak çalıştığını ve bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, yıllık izin fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı def"inde bulunmuş ve davacının fazla çalışmadan kaynaklı alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraflarca temyizi üzerine Dairemizce; davacıya son bordroda tahakkuk ettirilen izin ücretinin ödenip ödenmediğinin tespit edilmesi gerektiği ve fazla çalışma alacağı yönünden de imzasız bordro ile tahakkuk ettirilen miktarların yapılan hesaplamadan mahsubu gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan mahkemece, davacı duruşmaya davet edilerek tahakkuk ettirilen izin alacağının ödenip ödenmediği hususunda beyanına başvurulmuş ve aldırılan ek bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fesihte izin ücretinin ödenip ödenmediği ve davacının ücretli izin alacağı bulunup bulunmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacı 2011 yılından yirmidört gün izin hakkı kaldığını ve kullandırılmadığını belirterek izin alacağı talebinde bulunmuştur. Mahkemece, hiç izin kullanma kaydı olmadığından talep gibi yirmidört gün izin alacağına hükmedilmiştir. Ancak dosyada mevcut son ücret bordrosunda yirmiikibuçuk günlük izin ücreti tahakkuk ettirildiği anlaşılmaktadır. Dairemizce izin alacağına yönelik yapılan bozmada, son bordroda tahakkuk ettirilen izin alacağının ödenip ödenmediğinin de tespiti istenmiştir. Her ne kadar davacı duruşmada kendisine izin ücreti ödenmediğini beyan etmiş ise de; davalı tarafından sunulan banka kaydına göre son bordroda tahakkuk ettirilen tüm miktarın davacının hesabına yatırıldığı sonucuna ulaşılmaktadır. Davacı 12.02.1998 tarihinde davalı işveren işyerinde çalışmaya başlamış olup, 2011 yılı iznine 12.02.2012 tarihinde hak kazanacağından ve iş sözleşmesinin sona erme tarihi olan 14.12.2011 tarihi itibari ile 2011 yılı iznine hak kazanmadığından; son bordroda tahakkuk ettirilen izin ücretinin de ödendiği anlaşılmakla izin alacağı talebinin reddi yerine kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 15.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.