MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile haftasonu izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirket işyerinde makine formeni olarak 10.05.2011-11.07.2012 tarihleri arasına çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, haftanın yedi günü 07:00-20:00 saatleri arasında mesai yaptığını, dini ve milli bayram günlerinde çalıştığını zamlı ve ilave ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izin haklarını kullanmadığını, belirterek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının 10.05.2011 tarihinden itibaren işyerinde asgari ücretle çalıştığını ve talebi üzerine 20.06.2012-28.06.2012 tarihleri arasında ücretli izin verildiğini, ancak izin bitimi işyerine dönmesi gerekirken bir daha dönmediğini, herhangi bir mazerete bildirilmediğini, işveren tarafından gönderilen 09.07.2012 tarihli noter ihtarnamesine de bir cevap vermediğini, bu sebeple iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/ll-g. maddesi uyarınca haklı olarak feshedildiğini, izin hakkını eksiksiz kullandığını, haftanın altı günü 09:00-17:30 saatleri arasında mesai yaptığını ve günde bir saat ara dinlenme kullandığını, her gün saat 10:00 da işe başladığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, çalıştırılması halinde serbest zaman kullandırıldığını, çalışmadığı Temmuz ayı ücretini talep hakkının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatı ödemesini gerektirecek şekilde sona erip ermediği uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacıya 20.06.2012-28.06.2012 tarihleri arasında ücretli izin verildiği, izin bitimi işyerine dönmesi gerekirken bir daha dönmediği iddiasıyla davalı tarafça iş sözleşmesinin haklı sebeple fesh edildiği, davacı vekilinin 20.06.2012-28.06.2012 tarihinde müvekkilinin izne ayrıldığını, izin bitiminde üç günlük rapor aldığı, ve işverene sunduğunu 01.07.2012 işe geri dönmüş iş sözleşmesinin feshedildiği tarih 11.07.2012 tarihine kadar çalışmaya devam ettiğini savunmuş ise de davacı tarafça raporlu olduğu iddiası ispat edilmiş değildir, dosyada mevcut tutanakların ve davalı tanık beyanlarının da devamsızlık olgusunu doğrular mahiyetde olduğu anlaşılmakla davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı 28.06.2012 tarihinden sonra çalıştığını ispatlayamadığından ücret talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
4-Taraflar arasında davacının hafta tatili alacağı bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacının haftanın yedi günü çalıştığı, iki ayda sekiz gün toplu izin kullandığı ve fiilen elliiki gün çalıştığı anlaşılmakla davacıya altı hafta tatilinin kullandırılmadığı sonucu ortaya çıkmaktadır. Buna göre iki aylık periotlar için altı hafta tatili alacağı hesaplanması gerekirken davacının hiç hafta tatili kullanılmadığı kabulü isabetsizdir.
5-Fazla mesai alacağı yönünden yapılan işin niteliği, taraf tanık anlatımlarının birlikte değerlendirilmesi ve dosyadaki diğer kanıtlar dikkate alındığında davacının haftalık dokuz saat fazla mesai yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir.
Sonuç :
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.