İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/5429 Esas 2015/5195 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5429
Karar No: 2015/5195
Karar Tarihi: 12.10.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/5429 Esas 2015/5195 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın yakınıcısı olduğu belirtilen bir kişiye ait aracın kapısını tornavida yardımıyla zorlayarak hırsızlık suçu işlediği gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildiği belirtiliyor. Temyiz duruşmasında, hükümdeki ceza türü, süresi ve suç tarihinin incelenerek, sanık hakkında hırsızlık suçu için uygun maddenin kullanılmadığından bahsedilmiştir. Ancak diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Sonuç olarak, sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yasaklama koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmayacaktır.
TCK'nın 142/1-b maddesi \"hırsızlık\" suçunu düzenlerken; TCK'nin 142/1-e maddesi hırsızlık suçunun işlenmesi sırasında taşıt üzerindeki muhafaza veya güvenlik sistemlerini aşmak suretiyle; işlenen hırsızlık onun alt maddesinde belirtilenlere göre daha ağırlaştırılmış olur. TCK'nın 53. maddesi ise \"Mahkumiyet kararı verilen sanık, hükümlü olarak cezasını çekerken hakları nelerdir?\" sorusu ile ilgilidir.

22. Ceza Dairesi 2015/5429 E. , 2015/5195 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın yakınıcı ..."ye ait kapıları kilitli aracın sol ön kapısını tornavida yardımıyla zorlamak suretiyle açtığının anlaşılması karşısında; eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna uyduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 142/1-e maddesinden yazılı şekilde hakkında hüküm kurulmuş ise de, bu husus sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.