Muğla Ceza Kararları - 5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5852 Esas 2021/14369 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5852
Karar No: 2021/14369

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5852 Esas 2021/14369 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyizi üzerine yapılan incelemede, sanık lehine olan bir yasal düzenlemenin uygulanıp uygulanmadığının saptanması gerektiği, ayrıca ilgili kanun maddelerindeki iptaller nedeniyle değerlendirmelerin yeniden yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, mahkeme kararında çelişki ve karışıklık yaratıldığı, muhalefet edilen kanun maddesinin yanlış bir şekilde belirtildiği ifade edilmiştir. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şunlardır: 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi, 5607 sayılı Kanunun 3/18., 3/5 ve 3/10. maddeleri, TCK'nun 54. ve 54/4. maddeleri, CMK'nun 232/6. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2019/5852 E. , 2021/14369 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi karşısında 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında 5607 sayılı Kanunun 3/18.maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 6545 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi yollaması ile 3/5, 3/10. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Hüküm fıkrasında sanığın 5607 sayılı Kanunun 3/18.maddesinin atfıyla 3/5-3/10.maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karşın hükmün gerekçesinde sanığın 5607 sayılı Kanunun 3/18.maddesinin atfıyla 3/10.maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiğinin belirtilmesi suretiyle hüküm ile gerekçe arasında çelişki ve karışıklık yaratılması,
3-Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK.nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK.nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.