Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Davalının (kadının) temyizi yönünden;
Temyiz edilen karar temyiz eden tarafa *13.07.2006 günü tebliğ edilmiş ve fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK.432) l5 günlük süre geçtikten sonra *02.08.2006 tarihinde verilen dilekçe ile temyiz edilmiştir.
      # Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 432.maddesine göre, temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise, temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir.
        # Ne var ki Aile Mahkemelerince verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden, Yargıtay"a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanun ile değişik 432/4.maddesine   göre, bu konuda bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği(l.6.l990 günlü ve l989/3 Esas,l990/4 Karar sayılı) Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca karara bağlanmıştır. Bu durumda gösterilen sebeple temyiz isteminin reddi gerekir.
2-Davacının (kocanın) yoksululk nafakasından temyizine gelince:
Mahkemece uyulan bozma kararında da belirtildiği üzere boşanmaya neden olan olaylarda davalı kadın tamamen kusurludur.Tam kusurlu eş yararına yoksulluk nafakası verilemez. (TMK. 175 mad.)  Bu yön nazara alınmadan davalı yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru olmamıştır.                                                                                    

      SONUÇ: Temyiz edilen kararın 2"nci bentte açıklanan sebeplerle davacı koca yararına yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, davalının temyiz talebinin ise 1"nci bentte gösterilen nedenle REDDİNE oybirliğiyle karar verildi. 26.02.2007 Pzt.