#Yukarıda tarihi, numarası, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; Dairenin * 30.10.2006 gün ve   6056 – 14459 sayılı ilamiyle* onanmasına  karar verilmişti. Sözü geçen Dairemiz kararının düzeltilmesi istenilmekle, evrak okundu, gereği görüşülüp düşünüldü.    
         1- #Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme talepleri yersizdir.
 2-Mirasçılık ve mirasın geçişi, mirasbırakanın ölümü tarihinde yürürlükte olan hükümlere göre belirlenir. ( 4722 Sayılı Yürürlük Kanunu md. 17 )
 Olayda mirasbırakan 30.08.1997 tarihinde ölmüştür.
Mirasbırakan, evlilik dışı ilişkisinden olan oğlu (davalı) E. adına, bedelini ödeyerek 27.02.1986 tarihinde Merter’deki taşınmazı, yine bedelini ödeyerek 9.8.1991 tarihinde de Ayvalık’taki taşınmazı üçüncü kişiden satın alıp, oğlu adına tescil ettirdiği anlaşılmaktadır. Davalı, E. ilk taşınmazın alındığı tarihte beş, ikinci taşınmazın alındığı tarihte ise onbir yaşındadır.   Toplanan delillerden bu taşınmazların bedelinin muris tarafından ödendiği; murisin o tarihte yürürlükte olan hükümlere göre, evlilik dışı ilişkiden doğan çocukların, evlilik içinde doğmuş olan çocukların yarısı oranında mirastan pay alıyor olmaları nedeniyle çocukları arasında musavat sağlamak gayesiyle davalı lehine kazandırmada bulunduğu anlaşılmaktadır. Şu halde, taşınmazların alımında murisin ödediği bedel fürua miras payına mahsuben yapılan karşılıksız kazandırma niteliğindedir.
 Türk Kanunu Medenisinin 603. maddesi gereğince; yasal mirasçılar miras hisselerine mahsuben müteveffanın sağlığında almış oldukları bütün teberruları, denkleştirmeyi sağlamak için terekeye geri vermekle birbirlerine karşı yükümlüdürler.
 Murisin, taşınmazların alımında ödediği bedelin belirlenerek, bu bedelin ( verdiği paranın)   mirasın açıldığı tarihteki ulaştığı değerin paranın satın alma gücündeki  değişimlerin usulünce belirli kriterler dikkate alınarak hesaplanması, gerektiğinde bu konuda uzman bilirkişi veya bilirkişiler kurulundan taraf, yargıç ve Yargıtay denetimine elverişli rapor alınması, bu yolla belirlenen değerin iadesine hükmedilmesi gerekirken (HGK ‘nun 30.11.2005 günlü ve 2005/2 – 581 esas, 2005/672 karar sayılı kararı) yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir. Ne var ki ilk incelemede bu yön gözden kaçtığından hüküm onanmış olmakla davacıların karar düzeltme isteklerinin kabulüne, Dairemizin onama kararının kaldırılmasına, hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
                                       
 SONUÇ:Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440/I-4. maddesi gereğince davacıların karar düzeltme taleplerinin kabulüne, Dairemizin 30.10.2006 tarihli 6056 – 14459 sayılı onama kararının kaldırılmasına, hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, davacıların bozma kapsamı dışında kalan karar düzeltme taleplerinin l. bentte gösterilen sebeple REDDİNE,  temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, tashihi karar harcının alınmasına yer olmadığına, oybirliğiyle karar verildi.