MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/07/2016 tarih ve 2015/112-2016/248 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının "SETRMS" ibareli 7, 8, 9, 11 ve 21. sınıftaki ürünleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2013/36495 sayılı başvuruya davalı şirketin “SETRE” ibareli ticaret unvanı ile “SETRMS ST+şekil” ibareli 5, 24, 25, 27 ve 35. sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2003/27811sayılı, “SETREMS SPORTS+şekil” ibareli 5 ve 25. sınıf ürünleri içeren 2005/53579 sayılı, “SETRMS+şekil” ibareli 35. sınıf hizmetleri içeren 2011/88582 sayılı, “SETRMS ST+şekil” ibareli 3, 14 ve 18. sınıf ürünleri içeren 2013/33139 sayılı, “SETREMS+şekil” ibareli 3, 14, 18, 24 ve 26. sınıf ürünleri içeren 2013/33214 sayılı markalarına dayanarak itiraz ettiğini, itirazın nihai olarak YİDK tarafından kısmen kabul ederek başvurunun 7, 8, 9 ve 21. sınıftaki bir kısım ürünler bakımından reddedildiğini, oysaki başvuru konusu işaretle redde mesnet alınan markaların bütünsel olarak görsel, sescil, biçimsel ve anlamsal olarak benzer olmadığını, farklı sınıflarda tescilli olduklarını, mal ve hizmet kapsamlarının farklı olduğunu ileri sürerek 2014/M-16800 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davalı şirketin 1974 yılından itibaren “SETRE” ibaresini kullandığını, taraf markaların görsel olarak aynı olduğunu, kapsamlarındaki ürün ve hizmetlerin de aynı tür olup, ilişkilendirilebileceğini, iltibas yaratacağını, davalının 9 adet marka ve 15 adet endüstriyel tasarımının bulunduğunu, davalı markalarının tanınmış olduğunu, davalının 40’dan fazla ülkeye ihracaat yaptığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, redde mesnet markalar ile başvuru konusu işaretin aynı anlama geldikleri, son eklerin farklılık yaratmaya elverişli olmadığı, taraf markaları kapsamlarındaki ürün ve hizmetlerin ilişkili bulunduğu, ortalama tüketicilerin iki markayı ilişkilendirmesinin kaçınılmaz olduğu, davalı markasının giyim ve tekstil ürünleri bakımından sektöründe tanınmışlık vasfı kazandığı, davalı ile kısmen de aynı sektörde faaliyette bulunan davacı başvurusunun iyi niyetli bir girişim olmadığı, davacı markasına zarar verme, onun tanınmışlığından yararlanma amaçlı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.