İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17071 Esas 2019/3747 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17071
Karar No: 2019/3747
Karar Tarihi: 27.02.2019

Hırsızlık - muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17071 Esas 2019/3747 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanık hırsızlık ve muhafaza görevini kötüye kullanma suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak Yargıtay, dosyadaki eksiklikler ve hatalı uygulamalar nedeniyle kısmen bozmuştur. İptal edilen TCK 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı da göz önünde bulundurularak, hak yoksunlukları uygulanmasının infaz aşamasında yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak sanık hakkında yapılan suçlama üzerine yeterli araştırma yapılmadığı, müştekiye ait hayvanın tamamının geri verilmediği ve sanığın cezasında yapılabilecek indirimlerin göz ardı edildiği için karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 165, 168/1-4 maddeleri ile 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2016/17071 E. , 2019/3747 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmünene yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne ve sanık ... hakkında müşteki ...’a yönelik eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Sanık ...’ün katılan ...’a ait bir adet dişi danayı tanık ...’in aracılığı ile üçüncü kişiye sattığı olayda; sanık ...’ün kovuşturma aşamasında alınan savunmasında, suça konu hayvanın kendilerine ait olduğunu beyan ederek atılı suçlamayı kabul etmemesi karşısında, sanık ...’ ün hayvanın babası ...’e ait olup olmadığını bilebilecek durumda olup olmadığı araştırılarak sanığın eyleminin TCK"nın 165. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kullanılması suçunu oluşturup oluşturmadığı da tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Müşteki ...’ın çalınan 3 adet büyükbaş hayvanının bir tanesinin soruşturma aşamasında kendisine iade edildiğinin dosyada bulunan 16.06.2013 tarihli dilekçe ile anlaşılması karşısında; müştekiden 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesi gereğince kısmi iadeye rızası olup olmadığı sorularak, rızası olmadığı takdirde önceki karardaki kazanılmış hakkın korunması gerekliliği ve rızası olması halinde sanık ...’ün cezasından TCK’nın 168/1. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile o yer cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası sanık ... hakkında kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 27.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.