MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının ... Marina"da 04/05/2009 tarihinde işe başladığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiği 06/12/2013 tarihine kadar çalıştığını, davacının teknelerin giriş ve çıkış işlerini, bağlamalarını ve diğer liman hizmetlerini yerine getirdiğini, fazla çalışma yaptığını ancak ücretinin ödenmediğini öne sürerek fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda ve yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, yasal süresi içerisinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti alacağının doğru hesaplanıp hesaplanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının haftalık çalışma süresinin, işyeri giriş çıkış kayıtlarına göre davacının çalıştığı belirlenen ulusal bayram ve genel tatil günlerindeki çalışma süresinden günlük ara dinlenme süresi düşüldükten sonra bulunan fiili günlük çalışma süresinin haftalık çalışma süresine eklenerek belirlendiği bundan sonra da fazla çalışma süresinin hesaplandığı görülmektedir. (Örneğin; davacı işe giriş çıkış kayıtlarına göre 23 Nisan 2012 günü çalışmış olup bu hafta için çalışma süresi, 23 Nisan 2012 gününde çalışılan süreden ara dinlenme süresi düşüldükten sonra bulunan fiili çalışma süresi haftalık çalışma süresine eklenerek tespit edilmiştir.) Ne var ki, bu hesaplama yöntemi davacının talebi ile örtüşmediği gibi fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hesaplanma yöntemi birbirinden farklı olduğundan doğru da bulunmamıştır.
Davacı vekili, dava dilekçesinde davacının resmi tatil günlerinde de çalıştığını belirtmesine karşın sadece fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Şu halde; işe giriş çıkış kayıtlarına göre, davacının çalıştığı belirlenen resmi tatil günlerindeki fiili çalışma süresi ara dinlenme süresi düşüldükten sonra belirlenmeli, belirlenen sürenin 7.5 saatlik kısmının ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı olarak hesaplanması gerekmekte ise de; davacının bu alacak talebi olmadığından, fiili çalışma süresinden 7.5 saat düşüldükten sonra arta kalan çalışma süresi haftalık çalışma süresine eklenmek suretiyle davacının ilgili haftada fazla çalışmasının olup olmadığı belirlenmelidir.
3- Mahkemece hüküm altına alınan fazla çalışma ücretinin net mi yoksa brüt mü olduğunun hüküm yerinde açıkça belirtilmemesi de infazda tereddüt yaratır mahiyette olduğundan doğru bulunmamıştır.
Mahkemece bu hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.06.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.