MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davalı vekilinin temyizi üzerine karar, dairemizin 04.06.2014 gün 2013/9634 esas, 2014/15860 karar sayılı ilamı ile "" ....Dosya içerisinde takograf kayıtlarının olduğu görülmektedir. Bu durumunda fazla çalışma süresinin kayıt bulunan dönemde takograf kayıtlarına göre hesaplanması gerekmektedir. Takograf kaydı bulunmayan dönem de ise davacının trafik kurallarına ve dosya kapsamına göre haftalık dokuz saat fazla mesai yaptığının kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir. Her ne kadar dosya içinde imzalı ücret bordroları var ise de davacı takograf kayıtları ile daha fazla mesai yaptığını kanıtladığından fazla mesai alacağının belirtilen şekilde hesaplanması ve yapıldığı kanıtlanan bir ödeme var ise hesaplanan alacaktan mahsup edilmesi gerekir..."" gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 tarihli ve 1987/2-520 esas, 1988/89 sayılı kararında belirtildiği üzere Yargıtay"ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtayın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Dosya kapsamına göre, dairemizin 04.06.2014 gün 2013/9634 esas, 2014/15860 karar sayılı ilamının fazla çalışma alacağı talebi ile ilgili olan birinci bendinin maddi hataya dayalı olduğu, temyiz incelemesinde, davalı tarafça dosyaya sunulan davacının aynı işverene karşı açılan başka bir davada mahkeme huzurunda verdiği şahit beyanının varlığının gözden kaçtığı ve eldeki davada hüküm altına alınan fazla çalışma alacağına etkisinin değerlendirilmediği anlaşılmıştır. Bu durumda her ne kadar mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bozma ilamı doğrultusunda takograf kayıtları bulunan dönemde takograf kayıtlarına göre, takograf kaydı bulunmayan dönemde ise davacının haftalık dokuz saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de; dosya kapsamından davacının davalı aleyhine açılan İş Mahkemesi 2013/1587 esas sayılı dosyasında tanık olarak verdiği ifadesinde ""... fazla mesailerimizi de elden alıyorduk,.... "" şeklinde açıklamada bulunduğu anlaşıldığından davacının o dosyada mahkeme huzurunda verdiği şahit beyanı kendisini bağlayıcı nitelikte olduğundan davacının fazla mesai alacağının reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi