MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet



Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik müşteki vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçmekle kamu davasına katılma hakkının ortadan kalkacağı, müşteki ..."un 17.11.2009 tarihli celsede alınan beyanında, sanıktan şikayetçi olmadığını beyan ettikten sonra, kovuşturmanın devamı sırasında 05.03.2013 tarihli celsede sanıktan tekrar şikayetçi olmuş ise de; şikayetten vazgeçmeden vazgeçmenin mümkün olmadığı da dikkate alındığında, usulüne uygun şekilde katılan sıfatını almayan müştekinin hükmü temyiz hakkı bulunmadığından, müşteki vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Mükerrir olan sanık hakkında hapis cezasına hükmedildiği halde, 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen
gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.