MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/12/2016 tarih ve 2014/209 E.- 2016/432 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 04/10/2018 tarih ve 2018/323 E.- 2018/988 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının “WOOFS+şekil” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, başvuruya davalı şirketin 2009/22528, 161387 ve 2007/55828 sayılı markalarını gerekçe göstererek yaptığı itirazın davalı TPMK’nin 2014-M-4494 sayılı YİDK kararı ile kısmen kabul edilerek, başvurularının kısmen reddine karar verildiğini, oysa davalı yanın itirazında haksız ve kötüniyetli olduğunu, dava konusu marka ile itiraza mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik bulunmadığını, dava konusu markanın kendine özgü özellikler taşıdığı ve esas unsurunun “woofs” ibaresi olduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nin anılan kararının iptaline, çıkartılan emtialar yönünden marka başvurusunun tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, taraf markalarının benzer olduğunu, davacı markasına “woofs” ibaresinin ayırt edicilik kattığı ileri sürülse dahi söz konusu markanın şekil unsurunun davacı markaları ile birebir aynı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, taraf markalarındaki “pati” figürlerinin birbirlerine oldukça yakın oldukları, tüketici nezdinde her iki işaret arasında mutlak bir ilişkilendirme eğiliminin bulunacağı, tüketicinin dava konusu başvuruyu, önceki tarihli davalı markalarının yeni bir serisi olarak yorumlama eğiliminde olacağı, taraf markaları arasında 556 sayılı KHK."nın 8/1-b maddesi kapsamında iltibas ihtimali bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21/10/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.