İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3399 Esas 2015/5449 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3399
Karar No: 2015/5449
Karar Tarihi: 15.10.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/3399 Esas 2015/5449 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık Y.K.'nın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 142/1-b maddesi kapsamında kalan araç hırsızlığı suçuna maruz kaldığı ve aynı Yasa'nın 141/1. maddesi uyarınca tekerrüre esas hükümlülük kapsamında olmasına rağmen 58. madde uygulanmadığı belirtilerek, bu nedenle yapılan temyiz itirazının bozma nedeni yapılmadığı ifade edilmiştir. Ancak sanıkların TCK'nın 53/1-c maddesi uyarınca velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmalarına yönelik kararın infaz tarihine kadar belirli bir süre için uygulanmaması sebebiyle hüküm bozulmuş ve düzeltme yapılarak onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c, 53/3, 58, 141/1 ve 142/1-b maddeleri.

22. Ceza Dairesi 2015/3399 E. , 2015/5449 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/69688
MAHKEMESİ : Fethiye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/02/2010
NUMARASI : 2007/87 (E) ve 2010/49 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Katılana ait park halindeki ve kapıları kilitli aracın sol arka cam fitilinin kesilip camın yerinden sökülerek aracın içerisindeki tekstil eşyalarının çalınması şeklindeki eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi kapsamında kaldığı halde aynı Yasanın 141/1. maddesi uyarınca uygulama yapılması ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık Y.. K.. hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar K.. D.., Y.. K.. ve A.. K.."nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısımlar çıkartılarak yerlerine‘‘Sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve aynı Yasanın 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan haklardan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK"nın 53/3. maddesi gözetilerek aynı Yasanın 53/1-c maddesi gereğince kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine
kadar yoksun bırakılmalarına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.