MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27/09/2017 tarih ve 2015/364 E. - 2017/315 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 13/09/2018 tarih ve 2018/226 E. - 2018/907 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin esas unsuru “FLO” ibaresi tarafından temsil edilen markaların sahibi olduğunu, davalı şirketçe yapılan 2013/104995 sayılı “FİLLO” ibareli marka başvurusuna iltibas ve tanınmışlık vakıasına dayalı olarak yapmış oldukları itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek, davaya konu YİDK kararının iptalini ve başvuruya konu markanın hükümsüz kılınarak sicilden terkin edilmesini istemiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, başvuru konusu ibare ile davacı markaları arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davalının "Fillo+şekil " ibareli başvuru markası ile davacının "FLO" ibareli tescilli markaları arasında dava konusu markanın 3. sınıftaki "Sabunlar", 9. sınıfta "Gözlükler, güneş gözlükleri, lensler ve bunların kutuları, kılıfları, parçaları ve aksesuarları", 28. Sınıfta "Jimnastik ve spor aletleri ile malzemeleri" emtiaları ile 4, 5, 7, 10, 11, 13, 14, 15, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 38, 42, 44, 45. sınıfta yer alan tüm mal ve hizmetler " yönünden biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, anılan mallar/hizmetler yönünden iltibasınOluştuğu, bilirkişi raporunda her ne kadar dava konusu markanın 8. sınıfa giren “Elektrikli-elektriksiz, buharlı ütüler” yönünden mesnet markaların 8. sınıftaki "traş, epilasyon, manikür, pedikür, güzellik amaçlı kişisel bakım için kullanılan bu sınıfa dahil alet ve cihazlar (makaslar dahil)." ile benzer olduğu, görüşünde ise de ütü ürünü ile yukarıda sayılanların aynı emtia veya ilişkili kabul edilemeyeceği, yine bilirkişi heyetinin 12 sınıf yönünden davacın bu sınıfta kayıtlı malları bulunmadığı karşılaştırma tablosundan görülmesine rağmen hatalı olarak iltibas oluştuğu şeklindeki değerlendirmeye katılmanın mümkün olmadığı, bilirkişi heyetinin 36. sınıf yönünden karşılaştırma tablosunda benzerlik olmadığını belirtmesine rağmen sonuç kısmında iltibas vardır şeklindeki görüşünün de maddi hata olarak kabul edilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 2015-M-8972 sayılı YİDK kararının dava konusu 2013/104995 sayılı marka kapsamında yer alan 3. sınıftaki "Sabunlar", 9. sınıfta "Gözlükler, güneş gözlükleri, lensler ve bunların kutuları, kılıfları, parçaları ve aksesuarları", 28. sınıfta "Jimnastik ve spor aletleri ile malzemeleri" emtiaları ile 4, 5, 7, 10, 11, 13, 14, 15, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 38, 42, 44, 45. sınıfta yer alan tüm mal ve hizmetler yönünden YİDK kararının iptaline, 2013/104995 sayılı marka kapsamında yer alan 3. sınıftaki "Sabunlar", 9. sınıfta "Gözlükler, güneş gözlükleri, lensler ve bunların kutuları, kılıfları, parçaları ve aksesuarları", 28. Sınıfta "Jimnastik ve spor aletleri ile malzemeleri" emtiaları ile 4, 5, 7, 10, 11, 13, 14, 15, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 38, 42, 44, 45. sınıfta yer alan tüm mal ve hizmetler yönünden markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkin edilmesine, diğer kısımlar yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
1-) Dava, marka başvurusuna itirazın reddine dair YİDK kararının iptali ve markanın hükümsüz kılınması istemlerine ilişkin olup, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davalı kurum vekilince yapılan istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince yazılı gerekçelerle esastan reddedilmiştir.
556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi hükmüne göre, markalar arasında karıştırılabilecek ölçüde benzerlik bulunup bulunmadığının tespiti yapılırken markaların görsel, işitsel ve kavramsal özellikleri bir bütün olarak dikkate alınmalıdır. Davalı başvurusuna konu markanın, özgün logo ve renk unsuru içeren “Fillo” ibaresinden oluştuğu, davacı yanca mesnet gösterilen markaların ise “FLO” ibaresini içerdikleri anlaşılmaktadır. İlk derece mahkemesince, taraf markalarında yer alan işaretlerin ortalama tüketici nezdinde iltibasa sebebiyet verecek derece benzer olduğu sonucuna ulaşılmışsa da, başvuru markasında yer alan “Fillo” ibaresinin, davacı markasında yer alan “FLO” ibaresinden ziyade “Filo” ibaresini çağrıştırdığı, ayrıca, markada özgün logo ve renk unsuruna da yer verildiği, buna karşılık, itiraza mesnet markaların ise bir anlamı olmayan kısaltma markası niteliğinde olduğu, karşılaştırma konusu markalar arasında düşük düzeyde benzerlik bulunsa da anılan farklıların iltibası ortadan kaldırmaya yeter düzeyde olduğu anlaşılmaktadır. Bu itibarla, ilk derece mahkemesince, YİDK kararının iptali istemi yönünden 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesine dayalı olarak açılan davanın reddine karar verilmesi karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle temyiz eden davalı kurum yararına bozulmasına karar verilmiştir.
2-) Öte yandan, davacı, YİDK kararının iptali istemli davasında tanınmışlık vakıasına da dayanmıştır. Dairemizin emsal nitelikteki 13.11.2018 gün 2017/1410 Esas- 2018/7017 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere 556 sayılı KHK’nın 8/4. maddesi uyarınca, tanınmış markalar sahiplerine, markanın tescil kapsamındaki aynı ve benzer tür mal ve hizmetlerin yanı sıra, 556 sayılı KHK 8/4. maddesinde yazılı koşulların varlığı halinde farklı tür mal ve hizmetler yönünden de koruma sağlar. Böyle bir korumanın varlığı için her şeyden önce, tanınmış marka ile sonraki başvuru konusu markaya konu işaretler arasında nispi bir benzerlik bulunması gerekmektedir. Benzerlik şartının sağlanması için, markaları kullanan firmalar arasında idari veya ekonomik bir bağ olduğu konusunda ilişkilendirilme, diğer bir anlatımla markalar arasında karıştırılma ihtimalinin bulunması şart olmayıp, sonraki markanın tanınmış markayı çağrıştırması yeterlidir. Ancak tanınmış marka korumasından yararlanabilmek için, tek başına benzerlik bulunması yeterli olmayıp, 556 sayılı KHK’nın 8/4. maddesinde belirtilen, sonraki tarihli başvuru konusu işaretin tescilinin tanınmış markanın itibarına veya ayırt edicilik karakterine zarar vermesi ya da tanınmışlıktan haksız yarar sağlaması hallerinden en az birinin gerçekleşme ihtimalinin bulunması da zorunludur. 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinde belirtilen risklerden herhangi birinin doğduğu kanaatine varılırsa, tescil için başvuru yapılan marka başvurusunun reddine, tescil edilmiş ise hükümsüzlüğüne karar verilmelidir.
Somut olayda davacı yana ait “FLO” ibareli markaların “ayak giysileri” yönünden tanınmış olduğu anlaşılmaktadır. Bu itibarla, İlk Derece Mahkemesince, yukarıda yapılan açıklamalar göz önüne alınarak, davacı markalarının tanınmış olduğu sektörler açısından başvuru kapsamındaki her bir mal ve hizmetler dikkate alınarak 556 sayılı KHK’nın 8/4. maddesi uyarınca değerlendirme yapılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yanılgılı, soyut ve genel değerlendirmeye dayalı olarak karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle de YİDK kararının iptali davası yönünden davalı Kurum yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda (1) ve (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin YİDK kararının iptali istemli davaya ilişkin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı kuruma iadesine, 21/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.