Bölge Adliye Mahkemesi : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
No : 2020/393-2020/1673

İlk Derece Mahkemesi : ... 3. İş Mahkemesi
No : 2016/141-2019/321

Dava, maluliyet oranının tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulü ile “davacının 5510 sayılı Kanun 25 ve devamı maddeleri gereğince meslekte çalışma gücünün en az %60 nı 05.03.2018 tarihi itibariyle kaybettiğinin ve bu tarih itibariyle malul sayılması gerektiğinin tespitine,” dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince “istinaf başvurusunun esastan reddine,” karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni geciktirici nedenlerle, uyulan bozma kararı kapsamına, temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava dosyası kapsamından, eldeki davanın 30.03.2016 tarihinde açıldığı, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 19.02.2016 tarihli raporu ile “davacının çalışma gücünün en az %60 ını kaybetmediğine” karar verildiği, yargılama esnasında alınan en son Adli Tıp Kurumu İkinci Üst Kurulu’nun 30.05.2019 tarih ve 932 sayılı kararı ile “...’in mevcut tıbbi belgeler ve kurulumuz muayenesinde tespit edilen Huntington Hastalığı nedeniyle 03.08.2013 tarih, 28727 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği Ek 1 arıza Ağırlık Listesi A/15A. Maddesi gereğince çalışma gücünün en az %60 (yüzdealtmış)"ını kaybetmiş olduğu, malul sayılması gerektiği, mevcut belgelere göre maluliyetinin Kurumda muayenesinin yapıldığı 05.03.2018 tarihinden başladığı oy birliği ile mütalaa olunduğu” belirtilmekle Mahkemece yazılı şekilde sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; davacı davanın açılmasından sonraki bir tarih olan 05.03.2018 tarihi itibariyle çalışma gücünü kaybetmiştir. Bu durumda Mahkemece dava açıldığı zaman hangi tarafın haksız olduğu, diğer bir deyişle hangi tarafın davanın açılmasına sebebiyet verdiği tespit edilerek o taraf aleyhine yargılama giderleri ve vekalet ücretine takdir edilmesi gerekir. Davalı Kurumun davanın açılmasına sebebiyet vermediği anlaşılmakla, yargılama giderlerinden dolayı aleyhine olacak şekilde sorumluluğuna hükmedilmesi ve bu şekilde yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370/2. maddesi hükmü uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : İlk derece Mahkemesi yargılama neticesi kurulan hükmün yargılama giderlerine ilişkin 3.maddesi silinerek, yerine gelmek üzere; “Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 14/10/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.