Danıştay 4. Daire 2021/3042 Esas 2021/5094 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/3042
Karar No : 2021/5094

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Turistik Tesis İşletmeleri ve Petrol Ürünleri Ticaret Limited Şirketi( Adına Şirket Birleşmesi Nedeniyle) … Petrol ve Tesisleri Sanayi Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : ..Malmüdürlüğü/…

İSTEMİN KONUSU : .. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, takdir komisyonu kararına dayanılarak tarh edilen 2008 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; olayda, davacının imzaladığı kira sözleşmesinin 12. maddesinde gayrimenkullerin bünyesinde işbu gayrimenkullerin kullanılmasını engelleyecek derecede esaslı bir tamirat ya da yenileme zarureti meydana geldiğinde kiracının bu tamirat bakım ya da yenilemeyi, masrafı kendisine ait olmak üzere yapmak zorunda olduğunun açıkça belirtildiği, 213 sayılı Kanun'un 3. maddesi uyarınca iktisadi ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia edilmesi halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu, davacı tarafından ise söz konusu harcamalara ilişkin aksi yöndeki iddialarını ispatlayıcı nitelikte hiçbir belgenin sunulamadığı anlaşıldığından, yapılan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, adına yapılan cezalı tarhiyatın hukuka aykırı olduğu, temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/10/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı şirket adına, takdir komisyonu kararına dayanılarak tarh edilen 2008 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davanın reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararı davalı idarece temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davacının kiraya verdiği tesis ile ilgili olarak yapılan ve genel yönetim gideleri hesabına kaydedilen bir kısım harcamanın, davacı ile kiralayan arasında imzalanan 01/11/2007 tarihli Dinlenme Tesisleri ve Akaryakıt İstasyonu Kira ve İşletme Sözleşmesi uyarınca davacıya ait olmadığından ve dolayısıyla ilgili dönem vergi matrahlarının gerçeği yansıtmadığından bahisle davacı adına düzenlenen vergi tekniği raporundaki rakamlar dikkate alınmak suretiyle takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden tarh edilen 2008 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istemiyle bakılan davanın açıldığı anlaşılmıştır.
Olayda, davacı şirket hakkında yapılan tespitler değerlendirildiğinde, davacı şirketin kiraya verdiği tesis ile ilgili olarak kendisine ait olmayan birtakım harcamaları yasal defterlerinde giderleştirdiği tespitine, sadece davacı ile kiracı arasında düzenlenmiş kira sözleşmesinde yer alan bakım, onarım masraflarının kiracıya ait olduğuna dair ibareye dayanılarak ulaşıldığı, davacı şirketin gider kaydına aldığı ve uyuşmazlığa konu olan "tadilat, bakım, onarım" içerikli faturaları düzenleyen şirket ya da kiracı şirket nezdinde karşıt inceleme yapılarak ilgili faturalar içeriği masrafların davacı şirket tarafından yapılıp yapılmadığının ortaya konulmadığı görülmüş olup, bu haliyle davacı şirket hakkında eksik inceleme ve varsayıma dayalı olarak yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık, aksi yönde verilen Vergi Mahkemesi kararında ise hukuki isabet bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.