MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
MAĞDUR KATILAN
SUÇ : Öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : ... hakkında mahkumiyet, ... ve ... hakkında beraat.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafiinin ceza miktarı itibariyle yerinde görülmeyen duruşmalı inceleme talebinin CMUK"un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Sanık ..."ın "mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs", "mağdur ..."i kasten yaralama" suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ..."ın "mağdur ... Ali"yi kasten yaralama" suçundan kurulan meşru savunma, sanıklar ... ve ..."ın "mağdur ... Ali"ye hakaret" suçlarından kurulan delil yetersizliği nedeniyle beraat verilen hükümlerine ilişkin yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın mağdur ...’a karşı kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur ...’a karşı kasten yaralama, suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin edilmiş, takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar ... ve ...’ın mağdur ...’a karşı hakaret suçlarından edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı, sanık ...’ın mağdur ...’a karşı kasten yaralama suçu yönünden ise meşru savunma sınırları içerisinde işlediği gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınarak beraatlerine hükmedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan sanık ... vekilinin sübuta, TCK’nin 25 ve 27. maddelerinin uygulanması
gerektiğine, suç vasfına, beraat hükümlerinin yerinde olmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükümleri ile beraat hükümlerinin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 19/06/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.