İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3812 Esas 2019/11944 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3812
Karar No: 2019/11944
Karar Tarihi: 30.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/3812 Esas 2019/11944 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkemenin kararına göre, suça sürüklenen çocuk hakkındaki iddianame ona ek savunma hakkı tanınmadan hazırlandığı için hatalıdır. Ayrıca, çocuk kendisinin de yaralandığını belirtmesine rağmen, mahkeme müştekinin çocuğu kasten yaraladığına karar verdi ve hükmün açıklanmasını geri bırakmadı. İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediği için çocuğun lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği de dikkate alınmadı. Suça sürüklenen çocuk hakkında zorunlu olan sosyal inceleme raporu ve sosyal inceleme yapılmadan hüküm kuruldu. Ayrıca, çocuğun denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen hapis cezasının infazı konusunda karar verilmedi. Bu nedenlerle hüküm bozuldu.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 87/1-son, 5271 sayılı CMK'nin 226., 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35/1. ve 35/3., TCK'nın 51/7. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/3812 E. , 2019/11944 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarih ve 2015/1167 Esas- 2017/247 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Suça sürüklenen çocuğun aşamalarda, çıkan kavgada kendisinin de yaralandığını belirtmesine, adli muayene raporundaki yaralanma bulguların da savunmasını doğrulamış olmasına, mahalli mahkemece müştekinin, suça sürüklenen çocuğu kasten yaraladığı sabit görülerek hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine ve yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin suça sürüklenen çocuk lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmasız bırakılması,
3) Suç tarihinde 12-15 yaş gurubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35/1. ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik"in 20/2. maddesi gereğince zorunlu olan sosyal inceleme raporu alınmadan ve aynı Kanun"un 35/3. maddesine göre de sosyal inceleme yaptırılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
4) TCK"nin 51/7. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen hapis cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirileceğinin ihtarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.