MAHKEMESİ ... S.H.
DAVA TÜRÜ :Vasi Tayini

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Vesayet işlerinde yetki küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. (TMK. 411)
Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.(TMK. 19/1.) Bir kimsenin aynı zamanda birden fazla yerleşim yeri olamaz.(TMK. 19/2). Bir yerleşim yerinin değiştirilmesi yenisinin edinilmesine bağlıdır.(TMK. 20/1).
Davacı, 27.08.2002 tarihinde Kestel Sulh Hukuk Mahkemesine başvurarak, eşinin vesayet altına alınmasını talep etmiştir.
Toplanan delillerden; vesayet altına alınması talep edilen ...’ın, 1999 yılında Kestel’de açtığı boşanma davasının reddinden sonra Manisa’ya geldiği, Manisa-Peker Mahallesinden 12.07.2002 tarihinde mesken satın aldığı ve Temmuz 2002 tarihinden itibaren Manisa’da bu mahallede (eşinden ayrı olarak) kendine ait meskende oturduğu anlaşılmaktadır.Kişinin, oturmak amacıyla bir yerden taşınmaz edinmesi ve orada fiilen oturması, aksini ortaya koyan başka bir delil bulunmadıkça, yerleşim niyetini gösterir. Bu bakımdan vesayet altına alınması talep edilenin yerleşim yerinin Manisa olduğu kabul edilmiştir.Bu yönde oluşan yerel mahkeme kararı doğrudur.
SONUÇ: Hükmün gösterilen sebeple ONANMASINA, Harçlar Kanununun 13/b maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadıığna oybirliğiyle karar verildi. 27.03.2007