Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuk ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 50/1-d maddesi uyarınca 4 ay süre ile kahvehanelere ve internet kafelere gitmekten yasaklanma tedbirine çevrilmesine dair Reyhanlı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2011 tarihli ve 2010/383 esas, 2011/400 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/04/2016 gün ve 1122-2016-kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16/05/2016 gün ve 2016/195037 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteminde;
Dosya kapsamına göre,
1- Kayden 01/03/1994 doğumlu olup, suçun işlendiği 21/05/2010 tarihinde 18 yaşını ikmâl etmediği anlaşılan suça sürüklenen çocuk ... hakkında tayin olunan cezadan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılmadan fazla ceza tayininde,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 50/1-d fıkrasında “mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma”, tedbirinde geçen “bir katına” ibaresinin ceza miktarı kadar süre olarak anlaşılması gerektiğinden, uygulanacak tedbir süresinin verilecek ceza miktarını aşmaması gerektiğinin gözetilmemesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1) Suça sürüklenen çocuk ..."nın katılana ait tarlada bulunan trafodaki kabloları keserek çalmak suretiyle mala zarar verme suçunu işlediğinin iddia ve kabul olması ve kolluk tarafından tutulan tutanakta da trafoda kabloların kesilmesi dışında her hangi bir zararın olmadığına yönelik tespit karşısında, suça sürüklenen çocuk tarafından hırsızlık eylemini gerçekleştirdiği sırada malın aynına zarar vermekten ibaret eyleminin ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı anlaşıldığından,
2) Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20/1-7. maddesi ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi uyarınca; fiil işlendiği sırada 15 yaşını doldurmuş olup da 18 yaşını doldurmamış çocukların işledikleri fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılmasının gerekli olduğu, mahkemece sosyal inceleme raporuna gerek görülmediği takdirde ise gerekçesinin kararda gösterilmesinin zorunlu olduğu, buna karşın mahkemece suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk hakkında bu rapor aldırılmadığı gibi bu hususta herhangi bir gerekçe gösterilmeden karar verildiği anlaşıldığından,
Kanun yararına bozma sebeplerinin incelenebilmesi için bu hususların da incelemesinde zorunluluk bulunması karşısında; bu hususlarla ilgili olarak da kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE, 17/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.