MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
VEK.AV....

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasında davanın reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacının istinaf talebinin kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, kendisinin davalı şirketle imzaladığı elektrik abonelik sözleşmesi ile davalıdan elektrik satın aldığını, davalının normal tüketim bedeli yanında kayıp-kaçak vs. adlar altında tahakkukları da faturaya yansıtarak kendisinden tahsil ettiğini, normal tüketim bedeli dışında bir bedelin kendisinden tahsil edilmesinin sözleşmeye ve mevzuata aykırı olduğunu, bu aykırılığın mahkeme kararlarıyla da belirlendiğini, davalının haksız olarak tahsil ettiği bu bedelleri iade etmesi gerektiğini ileri sürerek fazlası saklı kalmak üzere 20.000,00 TL"nin faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, bilahare 08.02.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile dava değerini 243.082,34 TL" ye yükseltmiştir.
Davalı, yapılan kesintilerin mevzuata ve EPDK kararlarına uygun olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davanın reddine dair verilen karara karşı, davacı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacının istinaf talebinin kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, 6719 Sayılı Yasa gereği karar verilmesine yer olmadığına, mahkeme masrafı ve davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT gereğince hesaplanan 2.180,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Bölge Adliye Mahkemesince, davanın konusuz kalması nedeniyle, tamamlama harcının davacı tarafa iadesine karar verilmesi gerekirken, mezkûr harca yönelik hüküm kurulmaması doğru görülmemiştir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nin 2018/3509 E.-2018/2680 K. sayılı ilamının 3. fıkrasında yer alan "Alınması gerekli 35,90 TL karar ve ilam harcının davacı tarafından peşin yatan 27.70 TL harçtan mahsubu ile bakiye 8.20 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsiline" ifadesinin hükümden çıkarılarak yerine, “3-Alınması gereken 35.90 TL harcın davacı tarafından yatırılan peşin harç ile tamamlama harcından mahsubu ile bakiye 4.484,58 TL tamamlama harcının karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine” şeklinde yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370/2. maddesi uyarınca, davacı yararına düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, kesin olmak üzere 14/09/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.