MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Maddi ve Manevi Tazminat
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, faizin başlangıç tarihi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, boşanma kararının kesinleşmesinden sonra açılan maddi manevi tazminat istemine ilişkindir. Boşanma davası kesinleştikten sonra açılan davada tazminatlara bu davanın açıldığı tarihten itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken, kararın kesinleşmesinden sonra faize karar verilmesi doğru değildir. Ne var ki bu yön yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple gerekçeli kararın 2 bendinden manevi tazminat kelimesinden sonra gelen "kararın kesinleştiği tarihten" sözcüklerinin hükmüden çıkırılmasına, yerine "dava tarihinden" sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu bölümünün düzeltilmiş bu haliyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi.25.02.2013 (Pzt.)



KARŞI OY YAZISI
Yargılamanın sona erdiği duruşmada verilen ve tefhim edilen kararda; davacının faiz talebi hakkında herhangi bir karar verilmemiş, sonradan yazılan gerekçeli kararda ise “kararın kesinleştiği tarihten itibaren yasal faize” hükmedilmiştir. Böylece, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı gerekçeli karar oluşturulmuştur. (HMK. m. 298/2) Hüküm davacı tarafından sadece faiz yönünden temyiz edildiğine göre, faizin başlangıç tarihi incelenmeksizin, bu aykırılık nedeniyle hüküm bozulmalıdır. Sayın çoğunluk, gerekçeli kararda yer alan faizin, başlangıç tarihini düzeltmekle, aslolanın “ tefhim olunan hüküm” değil, sonradan yazılan gerekçeli karar olduğunu örtülü olarak kabul etmiş olmaktadır. Oysa yasa, “gerekçeli karar, tefhim olunan hüküm sonucuna aykırı olamaz” dediğine göre, hüküm olarak, gerekçeli kararı değil, tefhim olunanı esas almış demektir. Bu bakımdan sayın çoğunluk görüşüne katılmıyor, hükmün kısa kararla gerekçeli karar arasındaki aykırılık sebebiyle bozulması gerektiğini düşünüyorum.

....