Kasten yaralama suçundan sanık ...’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-a, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına dair Küçükçekmece 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.09.2017 tarihli ve 2016/630 Esas, 2017/772 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 18.04.2019 tarihli ve 2019/4212 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.05.2019 tarihli ve 2019/45067 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sadece tekerrüre esas mahkeme ilâmı olduğu gerekçe gösterilerek sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de; dosya içeresinde yer alan sanığa ait adlî sicil kaydı incelendiğinde sanığın tekerrüre esas alınabilecek bir sabıkası bulunmadığı anlaşıldığından, tekerrüre esas sabıkası bulunmayan sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrerlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.09.2005 tarihli ve 2002/244 Esas, 2002/322 Karar sayılı ek karar sayılı kararı ile adam öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 81/1, 29, 62. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın 13.10.2005 tarihinde kesinleştiği, şartla tahliye tarihinin 20.05.2008, bihakkın tahliye tarihinin 19.05.2017 olduğu, sanığın inceleme konusu kasten basit yaralama suçunu 03.01.2016 tarihinde işlediği göz önüne alındığında; sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesinin uygulanma koşullarının oluştuğu anlaşılmıştır.
Açıklanan bu nedenle mahkemenin sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58. maddesinin uygulanmasına dair kararında isabetsizlik bulunmadığından Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 10.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.