Danıştay 4. Daire 2004/1424 Esas 2005/217 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2004/1424
Karar No: 2005/217

Temyiz Eden : Mecidiyeköy Vergi Dairesi Müdürlüğü İSTANBUL
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : 1996/4-12 nci aylarına ilişkin muhtasar beyanname vermeyen davacı adına takdir komisyonu kararına dayanılarak re'sen gelir (stopaj) vergisi salınıp, fon payı hesaplanmış, kusur ve ağır kusur cezası kesilmiştir. … Vergi Mahkemesi … günlü ve E:.., K:… sayılı kararıyla; Vergi Usul Kanununun 30 uncu maddesinde beyanname verilmemesinin re'sen takdir nedeni olarak belirtildiği, olayda, ilgili dönemler için muhtasar beyanname verilmemesi nedeniyle takdire gidilmesinin yerinde olduğu, ancak davacının tevkifata tabi bir ödeme yaptığı yönünde herhangi bir tespitin bulunmadığı ve takdirin dayanağının gösterilmediği gerekçesiyle tarhiyatın kaldırılmasına karar vermiştir. Davalı İdare, yapılan tarhiyatın kanuna uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi …'ın Düşüncesi : Gelir Vergisi Kanunu'nun 98 inci maddesine göre, tevkifata tabi ödemesi bulunmayanların muhtasar beyanname verme mecburiyetleri olmadığından, ödeme yapıldığı hususunda bir tespit olmadan re'sen takdire gidilmesi yerinde görülmediğinden, tarhiyatı kaldıran mahkeme kararına yönelik temyiz isteminin bu gerekçeyle reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …'nun Düşüncesi : İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, isteminin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, 1996/4-12 nci aylarında işçi ücretlerinden yapılacak gelir vergisi kesintisine ilişkin muhtasar beyannamelerin verilmemesi nedeniyle re'sen tarhiyatı yapılıp yapılmayacağına ilişkindir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30 uncu maddesinin ikinci fıkrasının 1 numaralı bendinde, vergi beyannamesinin kanuni süresi geçtiği halde verilmemiş olması re'sen takdir nedeni olarak sayılmış, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü maddesinde hangi hallerde gelir vergisinin kaynaktan kesileceği açıklanmış, aynı Kanunun 98 inci maddesinin birinci fıkrasında da, " 94 üncü madde gereğince vergi tevkifatı yapmaya mecbur olanlar bir ay içinde yaptıkları ödemeler ve tahakkuk ettirdikleri karlar ve iratlar ile bunlardan tevkif ettikleri vergileri ertesi ayın yirminci günü akşamına kadar ödeme veya tahakkukun yapıldığı yerin bağlı olduğu vergi dairesine bildirmeye mecburdurlar." hükmüne yer verilmiş olup, buna göre, işçi ücretlerine ilişkin muhtasar beyanname verilmesi için işçi çalıştırıldığının ve ücret ödendiğinin veya tahakkuk ettiğinin belirlenmesi gerekmektedir. Tevkifata tabi bir ödemede bulunmayanların muhtasar beyanname verme yükümlülüğünden ve beyanname verilmemesi halinde ise re'sen takdir nedeninin bulunduğundan söz edilemez.
Dosyanın incelenmesinden, davacı 17.4.1996 tarihinde vergi dairesine verdiği dilekçe ile 1.4.1996 dan itibaren işçi çalıştırmayacağını bildirdiği halde, bu dönemde ücret ödediği ya da tahakkuk ettirildiği hususunda hiçbir tespit yapılmadığı, dolayısıyla, stopaja tabi bir ödemenin varlığının açıkça ortaya konulmadığı anlaşılmış olup, davacının beyanname vermesi gerekmediğinden olayda re'sen takdir nedeninin bulunmadığı açıktır. Tarhiyatın, takdirin dayanağının gösterilmediği gerekçesiyle kaldırılmasına ilişkin Vergi Mahkemesi kararı sonucu itibariyle yerindedir.
Temyiz isteminin bu nedenle reddine 15.2.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.