MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... Yayıncılık AŞ adına Murat Sancak aleyhine 24/07/2015 gününde verilen dilekçe ile yayın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacılardan ... yönünden davanın kısmen kabulü ile diğer davacıların taleplerinin reddine dair verilen 28/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, internet yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat, yayın ve saldırının önlenmesi istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davacılardan TMMOB yönünden manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile; diğer davacıların talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; davalılardan ... ile 25/06/2015 tarihinde, davalılardan şirketin imtiyaz sahibi olduğu... TV"de yapılan röportaj üzerine aynı tarihli www.... .com.tr adlı internet sitesinde yayınlanan haber ve 27/06/2015 tarihinde adı geçen sitede davalılardan ... tarafından kaleme alınan “İftar masasını neden sindiremediler” başlıklı köşe yazısında sarf edilen gerçek dışı sözlerle meslek odası ve yöneticilerinin hedef alındığını, anılan davalı tarafından gerçekleştirilen röportajın dava dışı gazeteler tarafından da haber yapıldığını ve müvekkillerinin kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek, manevi zararlarının giderilmesi, kişilik haklarına yönelik saldırının önlenmesi ve kararın yayınlanması isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekili, davaya konu edilen yayınların güncel ve görünen gerçeğe uygun olup, eleştiri sınırları içinde kaldığını belirterek, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; dava konusu yayınlarda davacılardan meslek odası yönünden basın özgürlüğü ve eleştiri sınırlarının aşıldığı, anılan davacının kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu gerekçesi ile talebin kısmen kabulüne; diğer davacılar yönünden istemin reddine karar verilmiştir.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi birçok kararında; Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 10/1. fıkrasında güvence altına alınan ifade özgürlüğünün, demokratik toplumun ana temellerinden birini ve yine bu toplumun gelişmesi ve her bireyin kendini geliştirmesi için esaslı şartlarından birini oluşturduğunu hatırlatarak, ifade özgürlüğünün sözleşmenin 10/2. fıkrasının sınırları içinde, sadece lehte olan veya muhalif sayılmayan veya ilgilenmeye değmez görülen haber veya fikirler için değil, aynı zamanda muhalif olan, çarpıcı gelen veya rahatsız eden haberler veya fikirler için de uygulandığını, bunun çoğulculuğun, hoşgörünün ve açık fikirliliğin gerekleri olduğunu, bunlar olmaksızın demokratik toplum olamayacağını belirtmiştir. 10. maddede güvence altına alınan bu hak bazı istisnalara tabi ise de, bu istisnaların dar yorumlanması ve bu hakkın sınırlandırılmasının ikna edici olması gerekir. Basın özgürlüğü bağlamında, gazetecilerin kanıtlayamayacağı söylenti ve iddiaların yayınlanması yönünden ise Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi doğruluk koşulunu makul olmayan, hatta olanaksız bir talep olarak değerlendirip, basının sadece bütünüyle kanıtlanmış olguları yayınlama zorunluluğu ile karşı karşıya bırakılması halinde hemen hemen hiçbir şeyin yayınlanamayacağı, bunun da basın özgürlüğüne zarar vereceği yönündedir.
Dosya kapsamından; davalı şirketin imtiyaz sahibi olduğu ... Web TV ve www. ... .com.tr adlı internet sitelerinde yayınlanan haber, davalılardan ... tarafından kaleme alınan köşe yazısı ve anılan davalı ile yapılan röportaj bir bütün halinde değerlendirildiğinde; davacılardan meslek odasının uygulamaları ve işleyişine ilişkin eleştiri mahiyetinde değerlendirilmesi gereken beyanlar içerdiği, yayınların kamuoyunu bilgilendirmeye yönelik olup, düşünce açıklaması ve ifade özgürlüğü kapsamında kaldığı, ayrıca kamu yararının bulunduğu, kişilik haklarına saldırı oluşturmadığı anlaşılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle mahkemece, davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle davalıların manevi tazminatla sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.