Boşanma Kararları - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2458 Esas 2021/3717 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/2458
Karar No: 2021/3717

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/2458 Esas 2021/3717 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi'nde gerçekleşen karşılıklı boşanma davasında, davalı-davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, velayet düzenlemesi, yoksulluk nafakası ve manevi tazminat miktarının temyiz edilmesi sonucunda, mahkeme kararı bozdu. Delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmediğini düşünen mahkeme, manevi tazminat miktarının az olduğunu, daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiğini ve nafaka miktarının az olduğunu, daha uygun miktarda hükmedilmesi gerektiğini belirtti. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de dikkate alınarak, yazılı şekilde hüküm kurulmadan önce daha uygun miktarda manevi tazminat ve yoksulluk nafakası takdir edilmesi gerektiği açıklandı. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi) ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri.

2. Hukuk Dairesi 2021/2458 E. , 2021/3717 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, velayet düzenlemesi, yoksulluk nafakasının ve manevi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davalı-davacı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 24.05.2021 (Pzt.)