İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/18062 Esas 2020/11043 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/18062
Karar No: 2020/11043
Karar Tarihi: 20.10.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/18062 Esas 2020/11043 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyet hükmüne ilişkin karar incelendi. Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün MERNİS adresine doğrudan tebligatının usulsüz olduğu tespit edildi. Bu nedenle sanık tarafından verilen temyiz dilekçesi ve eski hale getirme istemi süresinde kabul edildi. Dosya incelendi ve kanunların bazı bölümlerinin iptaline dair Anayasa Mahkemesi kararı nazara alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması mümkün görüldü. Sanığa verilen ceza, suçun birden fazla kişi tarafından işlenmesi nedeniyle artırılması gerektiği halde gözetilmediği için bozma nedeni yapılmadı. Temyiz itirazları yerinde görülmediği için kararın istem gibi onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 119/1-c maddesi yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/18062 E. , 2020/11043 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin gerekçeli kararın, doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmesi nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu gözetilerek, sanık tarafından öğrenme üzerine verilen temyiz dilekçesinin ve eski hale getirme isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya kapsamına göre, konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.