MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan TCK"nın 116/2 ve 31/2. maddelerinde tanımlanan iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e ve 66/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 4 yıllık asli dava zamanaşımının, 15/09/2015 tarihli mahkumiyet hükmünden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2. Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
a) Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde verilen sonuç cezanın 2 yıl 6 ay hapis cezası olması ve 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinin uygulanabilme koşullarından biri olan 2 yıl ve daha az hapis cezasına mahkum olma koşulunun suça sürüklenen çocuklar bakımından üst sınırının 3 yıl olması karşısında, “netice ceza iki yılın üzerinde olduğundan” denilmek suretiyle TCK"nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
b) 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesinde yer alan "Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında aynı Kanun"un 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.