Danıştay 4. Daire 2020/5740 Esas 2021/4663 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/5740
Karar No : 2021/4663

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Motorlu Araçlar Mobilya Elektronik Madencilik İthalat İhracat San Tic Ltd Şti
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, takdir komisyonu kararı uyarınca, 2007 yılına ilişkin resen tarh olunan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; motorlu kara taşıtları ticareti faaliyetiyle iştigal eden davacı şirketin 2007 takvim yılı hesaplarının araç satışlarında özel tüketim vergisi matrahını aşındırıp aşındırmadığı yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen Vergi İnceleme Raporu ile Gümrük Giriş Beyannamelerinde "Kalem Fiyatı" olarak yer alan ve distribütörlerden daha düşük bedellerle ithal edilen araçların fatura bedellerinin davacı şirket tarafından kıymet arttırıcı ek beyan verilerek artırıldığı, kıymet artırıcı farkın dikkate alınmaması sonucu özel tüketim vergisi matrahlarının ithalat sırasında beyan edilen gümrük katma değer vergisi matrahlarından düşük gösterildiği ve araç bedellerinin piyasa fiyatlarından da düşük olması nedeniyle özel tüketim vergisi matrahının aşındırıldığı sonucuna varıldığı, bu Rapora dayanılarak kurumlar vergisi yönünden düzenlenen Vergi İnceleme Raporuyla, 2007 yılına ilişkin olarak dava konusu vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının yapıldığı, tarhiyatın sebebini teşkil eden araçların ithali sırasında davacı tarafından herhangi bir ihtirazi kayıt ileri sürülmeksizin kıymet artırıcı ek beyanda bulunulduğu, söz konusu tutarların gümrük giriş beyannamesinin tescili esnasında yurt dışı gider olarak beyan edildiği, kıymet artırıcı ek beyanların katma değer vergisi matrahını oluşturan unsurlar arasında yer aldığı, davacı tarafından özel tüketim vergisi hesaplanırken söz konusu giderlerin dikkate alınmadığı anlaşıldığından dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dava konusu ihbarnamelerin 5 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde tebliğ edilmemesi nedeniyle terkin edilmesi gerektiği, "ek beyan" bölümünün Gümrük İdaresi'nin tehdidi neticesinde verildiği, KDV matrahının gümrük idaresi tarafından yanlış hesaplandığı, açık bir vergilendirme hatası olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Danıştay bozma kararı esas alınarak karar verilmiş olduğundan temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu kararın Danıştay Dördüncü Dairesinin 07/11/2018 tarih ve E:2014/8015, K:2018/10529 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.