Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, yoksulluk nafakası ve vekalet ücreti yönünden; davalı (kadın) tarafından ise kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ve yoksulluk nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kocanın tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bendin| kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiş ise de, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden davacı kocanın eşini düşünme özürlü ve hastalıklı olduğunu söyleyerek aşağıladığı ve eşini eve almadığı, davalı kadının da eşine “o hassas değil delidir” diyerek hakaret ettiği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya neden olan olaylarda her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte, davacı kocanın eşine göre daha ziyade kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken, boşanmaya neden olan olaylarda kişilik hakları saldırıya uğrayan ve boşanmakla en azından eşinin maddi desteğini yitiren davalı kadın yararına, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK md.4, TBK md.50 ve 52 ) dikkate alınarak uygun miktarda maddi ve manevi tazminat (TMK md.174/1-2) takdiri gerekirken, hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak bu isteklerin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi, reddedilen maddi ve manevi tazminatlar yönünden davalı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.12.2013 (Çrş)