MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, izin, fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 1985-2007 yılları arasında bekçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesini sağlık nedeniyle haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık ücretli izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının çalıştığını iddia ettiği eğitim kurumunu 2003 yılında devraldıklarını, davacının çalışmasının söz konusu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, iş sözleşmesinin işçi tarafından sağlık nedeniyle haklı olarak feshedilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
Davacı iş sözleşmesini sağlık nedeniyle feshettiğini ileri sürmüştür. Mahkemece feshin haklı sebeple yapıldığı davalı işverence ispatlanamadığından davacının kıdem tazminatına hak kazandığı belirtilmiştir. Davacı iş sözleşmesini sağlık nedeniyle haklı olarak feshettiğini iddia ettiğinden ispat külfeti davacıya aittir. Yapılan yargılama neticesinde davacı iş sözleşmesini sağlık nedeniyle haklı olarak feshettiğini ispat edememiştir. Mahkemece davacının kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulü isabetsizdir.
3- Taraflar arasında, işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı, mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre izin alacağı yönünden davasını ıslah etmiştir. Davalı işveren, ıslaha karşı süresinde verdiği yazılı itiraz dilekçesinde zamanaşımı definde bulunmuştur. Yargılamanın yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar Kanunun 126/1 maddesine göre işçi ücretlerine ilişkin davalar 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Yıllık ücretli izin alacakları bu tür alacaklardandır. Bu nedenle ıslahla talep edilen yıllık ücretli izin alacağını akdin feshedildiği 31.08.2005 tarihinde muaccel hale gelmiştir. Davacı akdin feshinin üzerinden 5 yıldan daha fazla bir süre geçtikten sonra 08.05.2012 tarihinde davasını ıslah etmiştir. Davacının dava dilekçesinde talep ettiği miktardan fazla olan kısmı zamanaşımına uğramıştır. Davacının yıllık izin alacağı hususunda sadece dava dilekçesinde talep edilen kısım hüküm altına alınması gerekirken ıslah ile artırılan miktara göre hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.