Davacı ... ile davalı ... arasındaki tazminat davasına dair Lüleburgaz 1. Asliye Hukuk (Ticaret) Mahkemesinden verilen 13/06/2019 tarihli ve 2018/649 Esas 2019/411 Karar sayılı kararın onanması hakkında Dairece verilen 20/02/2020 tarihli ve 2019/4067 Esas 2020/320 Karar sayılı kararın düzeltilmesi davalı vekili tarafından istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; 04/07/2014 tarihinde saat 17:10 civarında şirket sahasında elektrik kesintisi yaşandığını, akabinde davalı şirket tarafından elektriğin ters fazda verilmesi nedeniyle hava kompresörünün kullanılamaz hale geldiğini, mahkeme aracılığı ile yaptırdığı tesbitte uğradığı zararın 53.313,51 TL olarak belirlendiğini ileri sürerek; zararının, davalı tarafından tazminini talep etmiştir.
Davalı; arıza onarımının yüklenici firma olan ... Elektrik Limited Şirketi tarafından yapılması nedeniyle kendisine husumet yöneltilemeyeceğini, esas yönünden ise faz koruma rölesinin bulunmaması nedeniyle sadece dava konusu kompresörün hasar gördüğünü, zararın davacının kusuru nedeniyle meydana geldiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 48.267,67 TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair verilen 27/02/2017 tarihli karar, davalı tarafın temyizi üzerine, Dairemizce; (davalı tarafın sair temyiz itirazları reddedilerek) zarar gören kompresörde faz koruma rölesi bulunup bulunmadığı, bunun zararın doğmasına ve artmasına etkisinin olup olmadığı, dolayısıyla zararın artmasında davacının müterafik kusurunun bulunup bulunmadığı hususunda ek rapor alınması ve ulaşılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuştur.
Bozma ilamına uyan mahkemece; alınan bilirkişi raporu ile davalının % 75 oranında, davacının ise hava kompresörü üzerinde koruma ekipmanının faz koruma rölesini aktif bir şekilde bulundurmaması nedeniyle % 25 oranında kusurlu olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile 36.200,75 TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; karar, tarafların temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Onama ilamına karşış davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Düzeltilmesi istenilen Yargıtay ilamında benimsenen mahkeme kararındaki gerekçelere göre, HUMK"nın 440 ıncı maddesindeki yazılı hallerden hiç birisine uymayan davalı tarafın sair karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
2- Davalı tarafın, davacı lehine hükmedilen vekalet ücretine yönelik karar düzeltme isteminin incelenmesinde;
Somut olayda; davanın kısmen kabul edilmiş olması nedeniyle, kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına, kabul edilen kısım üzerinden 4.332,08 TL nisbi vekâlet ücretine hükmolunması gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucunda 5.400,75 TL vekâlet ücretine hükmolunması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılama yapılmasını gerektirmemesi nedeniyle, kararının bu yönden düzeltilerek onanması gerekirken, zuhulen onandığı bu defa yapılan inceleme ile belirlendiğinden, davalı tarafın bu yöne ilişen karar düzeltme isteminin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair karar düzeltme isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle davalı tarafın karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 20/02/2020 tarihli ve 2019/4067 Esas 2020/320 Karar sayılı onama kararının KALDIRILMASINA, hüküm fıkrasının (3) nolu bendinde yer alan “5.400,75 TL” rakamının çıkartılarak yerine “4.332,08 TL” rakamının yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan karar düzeltme harcının istem halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 22/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.