1. Ceza Dairesi 2019/2097 E. , 2019/3706 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, genel güvenliğine kasten tehlikeye sokulması, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : TCK"nin 44. maddesi delaletiyle TCK"nin 151/1, 152/2-a, 168/1-2, 62, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası,
TÜRK MİLLETİ ADINA
Katılan ..."in, sanık hakkında diğer katılanlara yönelik öldürmeye teşebbüs, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından, katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının, katılanlar ..., ..., ... ve ... dışındaki katılanlara yönelik suçlardan açılan davalara katılma ve bu suçlardan kurulan hükümleri temyize yetkileri bulunmadığından, katılan ... vekili ile katılan Bakanlık vekilinin anılan suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin;
Sanık hakkında verilen beraat kararlarını temyizde hukuki yararı bulunmadığından, sanık müdafiinin gerekçeye yönelik olmayan temyiz isteminin;
CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ün mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin edilmiş, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, sanık ... hakkında katılanlar ..."ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından elde edilen delillerin mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme sebebi dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin doğrudan veya en azından olası kast ile öldürmeye teşebbüs suçunun unsurları oluştuğuna vesair hususlara, katılan ... vekilinin sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğuna vesair hususlara yönelen, sanık müdafıinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler bakımından; sanığın işlediği mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının mağdurunun katılan ... olduğu, bu katılan tarafından bozma ilamı öncesinde anılan suçlardan kurulan hükümler aleyhine temyiz yoluna başvurulmadığı, dolayısıyla ilk hükmün yalnız lehe temyiz edilip öldürmeye teşebbüs suçları ile aralarındaki irtibat nedeniyle bozulduğu, "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı uyarınca Yargıtay bozma ilamı sonrasında ilk hükümde hükmolunan hapis cezasının sanık bakımından kazanılmış hak teşkil edeceği ve sonraki hükümde bu cezadan daha fazla bir cezaya hükmolunamayacağı gözetilmeden, 1412 sayılı CMUK’un 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince uygulanması gereken 326/son maddesine aykırı olacak şekilde mala zarar verme suçu yönünden önceki hükümdeki "2 yıl 1 ay" yerine "2 yıl 6 ay" hapis cezası, konut dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden ise önceki hükümdeki "1 yıl 3 ay" yerine "1 yıl 9 ay 20 gün" hapis cezası tayin edilmek suretiyle sanığa fazla ceza verilmesi,
Yasaya aykırı ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
a) Hükmün mala zarar verme suçu ile ilgili "2" numaralı bölümünün son paragrafından sonra gelmek üzere "Sanık hakkında 27.11.2014 tarihli hüküm ile tayin olunan ceza aleyhe değiştirilemeyeceğinden sonuç cezanın CMUK"un 326/son maddesi uyarınca 2 yıl 1 ay hapis olarak belirlenmesine" ibaresinin,
b) Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan ve hükmün "3" numaralı bölümünün son paragrafından sonra gelmek üzere "Sanık hakkında 27.11.2014 tarihli hüküm ile tayin olunan ceza aleyhe değiştirilemeyeceğinden sonuç cezanın CMUK"un 326/son maddesi uyarınca 1 yıl 3 ay hapis olarak belirlenmesine" ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN katılanlar ......, ...... ve ......"ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından verilen beraat kararları ile mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerin tebliğnamedcki düşünceye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 11/09/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.