MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, ikramiye, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette makineci olarak uzun yıllar çalıştığını, davacının ücret ve ücret türünden alacaklarının tam ve zamanında ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve ikramiye alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyulup toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı sebeple davacı tarafından feshedildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ve davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece verilen ilk karar, “Somut olayda; öncelikle bordroda fazla çalışma tahakkukları bulunmakta olup diğer yazılı delillerle bunlar örtüşmediğinden fazla çalışma süresinin hesaplanmasında bu bordrodaki dönemlerin dışlanmaması yerindedir. Ancak bordrodaki tahakkuklar ödenmiş ise bunun mahsup edilmesi gereklidir. Diğer taraftan taleple bağlı kalınarak davacının ihtarnamesi ile dava dilekçesine göre 2008-2010 yılları arası günde 12 saat çalışma üzerinden, 2011 yılından itibaren ise haftada iki gün 8 saat, dört gün 12 saat çalışma yapıldığı kabul edilerek buna göre fazla çalışma süresi ve ücreti belirlenmelidir.
Benzer şekilde davacı fazla çalışma ücretlerinin eksik ödendiğini beyan ederek 2008-2010 yılları arasında net ücretin %50’si, 2011 yılında ise %65’i oranında fazla çalışma ücreti ödemesi olduğunu belirtmiştir. Şu halde taleple bağlı kalınarak 2008-2010 yılları arası ücretin %150’si değil %100’ü üzerinden, 2011 yılı içinde ise yine %150’si değil %85’i üzerinden hesaplama yapılması gereklidir. Belirtilen esaslara aykırı olacak şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.” denilerek bozulmuştur. Mahkemece bozmaya uyularak bilirkişi raporu alınmıştır.
Bununla beraber bozma sonrası alınan ve hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda bozma kapsamında olmamasına rağmen 2007 yılının da bozma kararında belirtildiği şekilde hesaplandığı, yine hafta tatili ücreti bozma kapsamında yer almamasına rağmen hesaplamalarda ayda iki hafta tatili çalışmasının dikkate alınmadığı tespit edilmiştir. Bu şekilde bozma gereğinin tam olarak yerine getirilmemesi sebebiyle kararın yeniden bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.