Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının onanmasına mutazammın 10.07.2008 tarih, 10049/14738  sayılı daire ilamının müddeti içinde tashihen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlu vekili şikayetinde; Vakıfbank personeli Özel Sosyal Güvenlik Vakfı ile Vakıfbank Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı Vakfından almış olduğu emekli maaşlarına haciz konulduğunu bu maaşların haczedilemeyeceğini ileri sürerek hacizlerin kaldırılmasını talep etmiş, Mahkemece Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı Vakfından aldığı maaşa konulan haczin tamamen kaldırılmasına, Özel Sosyal Güvenlik Hizmetleri Vakfından aldığı maaşın ise 1/4"ü aşan miktardaki kısma ilişkin haczin iptaline karar verilmiş, alacaklı vekilinin temyizi üzerine, anılan kararın Dairemizce onandığı görülmüştür.
Türkiye Vakıflar Bankası T.A.O. Emekli ve Sağlık Yardım Sandığı Vakfı 506 Sayılı Kanunun geçici 20. maddesi kapsamında olup, 09.03.1983 gün ve 1983/1-1 sayılı İçtihadı Birleştirme kararında da açıkça belirtildiği gibi Sosyal Sigortalar Kurumu, Bağ-Kur ve T.C. Emekli Sandığı gibi sosyal güvenlik kuruluşlarındandır.
Geçici 20. madde kapsamındaki sandıklar; bağlı bulundukları kuruluşların personeli ile ilgili olarak, 506 Sayılı Kanunun sistematiği içinde Sosyal Sigortalar Kurumunun yüklendiği görevleri ve sağladıkları hakları yerine getirmek üzere kuruldukları için Sosyal Güvenlik Hukukunun Temel ilkelerinin bu sandıklar içinde geçerli olduğunun ve 506 Sayılı Kanunun 121. maddesi uyarınca geçici 20. madde kapsamında bağlanan aylıkların haczi mümkün değildir.
Ancak 506 Sayılı Kanunun 128. maddesi uyarınca kurulmuş bulunan Vakıfbank Personeli Özel  Sosyal Güvenlik Hizmetleri Vakfından alınan maaşlar ise bu kanun kapsamında bulunmadığından munzam sandıktan alınan maaşın haczi mümkündür.
İcra Mahkemesince yukarıdaki kurallar dairesinde inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hacizlerin tümü ile kaldırılmasına dair hüküm tesisi isabetsiz olup, kararın bu nedenle bozulması gerekirken onandığı anlaşılmakla alacaklının karar düzetlme isteminin kısmen kabulü gerekmiştir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin karar düzeltme isteminin kısmen kabulü ile Dairemizin 10.07.2008 tarih 2008/1049 E. 2008/14738 K. sayılı onama kararının kaldırılarak mahkeme kararının yukarıda belirtilen nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 22.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.