İcra Kararları - Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/3162 Esas 2020/4611 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3162
Karar No: 2020/4611
Karar Tarihi: 23.09.2020

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/3162 Esas 2020/4611 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen alacak davasında, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edildi. Ancak davalı vekili tarafından temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair ek bir karar alındıktan sonra, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildi ve dosya incelendi.
Yargıtay kararında, 01/01/2019 tarihinden itibaren 3.200 TL'ye çıkarılan kesinlik sınırı ile ilgili kanun maddelerine değinilirken, hüküm karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olduğu vurgulandı. Kesin olan kararların temyiz istemleriyle ilgili olarak mahkemece ya da Yargıtay tarafından reddedilebileceği ifade edildi.
Kanun Maddeleri: 5219 ve 5236 sayılı yasalar, HUMK'nun 427. maddesi, 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı.

3. Hukuk Dairesi 2020/3162 E. , 2020/4611 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davacı vekili tarafından temyiz ve davalı ... ...Ltd.Şti. vekili tarafından temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair ek kararın edilmesi üzerine, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2019 tarihinden itibaren 3.200 TL"ye çıkarılmıştır.
Hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 23/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.