Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın katılan ...’na karşı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 62 ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Samsun 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2014 tarihli ve 2014/1038 Esas, 2014/1203 Karar sayılı kararının 03.02.2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 17.08.2016 tarihinde tehdit suçunu işlemesi üzerine, hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-e, 62 ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Samsun 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.10.2018 tarihli ve 2018/439 Esas, 2018/566 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 10.05.2019 tarihli ve 2019/3072 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.05.2019 tarihli ve 2019/52904 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık ... hakkında Samsun Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 18.09.2014 tarihli iddianamede, mağdur ..."na yönelik teşebbüs aşamasında kalmış kasten yaralama suçundan cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmasına rağmen, mahkemesince kasten yaralama suçunun tamamlandığı kabul edilerek sanığın buna göre cezalandırılmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1. maddesinde yer alan, "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir." ve aynı Kanun"un 226/1. maddesinde yer alan "Sanık, suçun hukukî niteliğinin değişmesinden önce haber verilip de savunmasını yapabilecek bir hâlde bulundurulmadıkça, iddianamede kanunî unsurları gösterilen suçun değindiği kanun hükmünden başkasıyla mahkûm edilemez." şeklindeki düzenlemeler de dikkate alındığında, sanığa 5237 sayılı Kanun"un 35. maddesinin uygulanmaması ihtimaline göre ek savunma hakkı verilmeden, tamamlanmış kasten yaralama suçu sebebiyle 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 86/3-e ve 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Samsun 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.10.2018 tarihli ve 2018/439 Esas, 2018/566 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.