MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ie 29.411,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden; davacının meslek hastalığından kaynaklanan sürekli işgöremezliği nedeniyle ilk olarak 2003 yılında aynı davalı aleyhine maddi-manevi tazminat davası açtığı, bu ilk davada 61.000,00 TL maddi tazminatla birlikte 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiği, maddi tazminat açısından fazlaya ilişkin hakkın saklı tutulduğu ve kararın Dairemizin 01/12/2015 tarih ve 2015/5974 Esas 2015/21468 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği, temyiz incelemesine konu eldeki dava dosyasında ise ilk dosyada hüküm altına alınmayan bakiye 29.411,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsilinin talep edildiği, davacının meslek hastalığından kaynaklı sürekli iş göremezlik oranının ilk olarak ... Meslek Hastalıkları Hastanesi tarafından 04/12/2001 tarihinde %15,20, aynı hastane tarafından 26/02/2004 tarihinde %16,00, Yüksek Sağlık Kurulu tarafından 13/09/2005 tarihinde %15,20, ... Meslek Hastalıkları Hastanesi tarafından 13/11/2008 tarihinde %16,20, Yüksek Sağlık Kurulu tarafından 24/06/2009 tarihinde %16,20, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu tarafından 03/01/2011 tarihinde %17,20 ve yine Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu tarafından 23/12/2011 tarihinde %17,20 olarak tespit edildiği, ... Meslek Hastalıkları Hastanesi"nin 26/02/2004 tarihli raporuna karşı davacı vekilinin yukarıda onandığından bahsedilen dava dosyasının 21/05/2004 tarihli celsesinde "hastanenin müvekkilinin sürekli iş göremezlik oranını %16,00 olarak belirlediği, Yüksek Sağlık Kurulu"na gitmeye gerek olmadığı" yönünde beyanda bulunduğu, temyiz incelemesine konu dava dosyasında davalının zamanaşımı definin, davacının maluliyet oranının 03/11/2011 tarihli Adli Tıp Kurumu raporu ile belirlendiği, bu tarihin tam olarak zararın öğrenildiği tarih olduğundan bahisle reddedildiği anlaşılmaktadır.
Dava konusunun meslek hastalığından kaynaklanan bakiye maddi zararın tazminine ilişkin olduğunun kabulü sonrasında uyuşmazlık konusu olan öncelikli husus, bu tür davalarda, gerek 818 sayılı BK’nun 125. maddesinde, gerekse 6098 sayılı TBK"nun 146. maddesinde belirtilen 10 yıllık zaman aşımı süresinin dolup dolmadığı noktasında toplanmaktadır.
Uygulama ve öğretide kabul edildiği üzere, zamanaşımı failin ve zararın öğrenildiği tarihten başlatılmalıdır. Zarar görenin zararı öğrenmesi demek, zararın varlığı, mahiyeti ve esaslı unsurları hakkında bir dava açma ve davanın gerekçelerini göstermeye elverişli bütün hal ve şartları öğrenmiş olması demektir.
Somut olayda, meslek hastalığının tespit tarihi 04/12/2001 olup, davalının süresinde verdiği davaya cevap dilekçesinde ileri sürdüğü zamanaşımı definden dolayı davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 04/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.