22. Hukuk Dairesi 2016/12277 E. , 2019/6331 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin davalı işverence haklı neden bulunmaksızın feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının devamsızlık yaptığını, istifa edip başka bir yerde çalışmaya başladığını savunarak davanın reddini istemiştir
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanın deliller ve yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda, davacı davalıya ait işyerinde mekanik ustası olarak çalışmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma ücreti, kış döneminde davacının haftanın 6 günü 08.30-17.30 arasında çalıştığı kabul edilerek günlük 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesi ile haftalık 3 saat üzerinden, yaz döneminde ise davacının haftanın 6 günü 08.30-18.30 arasında çalıştığı kabul edilerek günlük 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesi ile haftalık 9 saat üzerinden hesaplanmıştır. Mahkemece, davacı tanıklarının fazla çalışma yapıldığında ücretlerinin ödendiğini beyan ettikleri ve bu beyanların davalı tanıklarının beyanları ile örtüştüğü gerekçesiyle fazla çalışma alacağına ilişkin talebin reddine karar verilmiştir. Fazla çalışma alacağı yönünden verilen karar isabetsizdir. Şöyle ki, davacı ve davalı tanıkları beyanlarında günlük çalışma sürelerini normal çalışma süresi olarak belirtmişler, bu çalışma saatleri dışında fazla çalışma olursa ücretinin ödendiğini beyan etmişlerdir. Davalı işveren ile aralarında husumet bulunmayan davacı tanıkları davacının dava dilekçesinde ve bilirkişi raporunda belirtilen günlük çalışma saatleri arasında çalıştığını doğrulamışlardır. Davalı ise fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini ispatlayamamıştır. Bu duruma göre Mahkemece bilirkişi raporunda hesaplanan miktar üzerinden fazla çalışma alacağı talebinin kabulü gerekirken reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.