MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet, diğer atılı suçtan beraat


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mağdurenin aşamalarda çelişen tutarsız anlatımları, dosya arasında bulunan kamera kayıtlarının mağdurenin iddialarını doğrulamaması, her ne kadar gerekçede tanık beyanlarından bahsedilmişse de soruşturma ve kovuşturma evrelerinde mağdurenin ifadelerini destekleyen herhangi bir tanık anlatımının bulunmaması, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın, çalıştığı inşaatın yanındaki evde yaşayıp çevrede oynayan mağdureyi bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda inşaat alanı ile yakınındaki parkta gördüğünde eliyle cinsel organına dokunmak suretiyle müsnet suçu işlemesi karşısında hakkında belirlenen temel cezanın koşulları oluştuğu halde zincirleme suça ilişkin TCK’nın 43/1. maddesi ile arttırılmaksızın, yazılı şekilde hüküm kurulması neticesinde eksik ceza tayini,
Kasıtlı suçtan dolayı hapis cezası verildiği halde sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesinin tatbik edilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.