MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Taraflar arasındaki, işçi lojman yardımı ile telefon gideri alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11.06.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Asil ... ile karşı taraf adına Avukat...geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, davalı şirkette teftiş kurulu başkanı olarak çalıştığını, 24.5.l995 tarihinde teftiş kurulu başkanlığına getirildiğini, banka yöneticilerine teftiş kurulu başkanına eskiden beri verilmekte olan lojman yardımı,ev ve cep telefonu görüşme bedelleri teftiş kurulu başkanı olduğu tarihten itibaren verildiğini ancak 1.1.2006 tarihinden itibaren söz konusu hakları hiçbir gerekçe gösterilmeden izni ve muvafakati alınmadan kesilip verilmemeye başlandığını, lojman yardımı ve diğer yöneticilerin aylığına eklenmesine karşın kendi aylığına eklenmediğini beyanla lojman yardımından l0.000 TL ile telefon giderinden l.000,00 TL nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı işveren, şirketin yönetim hakkını kullanarak ve gelirlerin azalması dolayısıyla zorunlu olarak alınan tedbir kararları gereğince alınan karara istinaden bu uygulamanın kaldırıldığını ve 3 yıl gibi uzun süre bu uygulamanın devam ettiğini, taleplerin afaki ve fahiş olduğunu beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacıya ve diğer üst düzey yönetici durumda olanların lojman yardımı ile ev ve cep telefon giderlerinin davalı tarafından karşılandığı, daha sonra gelirlerin azalması dolayısı ile zorunlu olarak alınan tedbir kararları gereğince alınan karara istinaden bu uygulamanın kaldırıldığı ve 3 yıl gibi uygulamanın devam ettiği, davacının da buna karşılık bir yazılı itiraz ve def’inin olmadığı, maaş ve diğer istihkaklarını alırken buna ilişkin herhangi bir ihtirazı kayıt ileri sürmeden veya işi bırakmayıp bu konuda da 6 işgünü içerisinde bu konuda herhangi bir ihtarname çekmediği, böylece bir iş şartının oluştuğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı işçi işyerinde 18.07.1994 tarihinde başmüfettiş olarak göreve başlamış, 24.05.1995 tarihinde teftiş kurulu başkanlığına getirilmiştir. Davacının teftiş kurulu başkanı olarak görevlendirmesinin yapıldığı 24.05.1995 tarihli yönetim kurulu kararında genel müdürü yardımcısı statüsünde teftiş kurulu başkanı olarak görev yapacağı belirtilmiştir.
Davacı işçi ve genel müdür yardımcılarına lojman yardımı ödendiği dosyada yer alan ücret bordrolarından anlaşılmaktadır. Aralık 2005 itibarıyla davacı ve diğer genel müdür yardımcılarına 2.429,64 TL lojman yardımı ödenmiştir.
Davalı işveren yönetim kurulunun 26.12.2005 tarihli kararında ise genel müdür, genel müdür yardımcıları ve gurup başkanlığına terfi edecek müdürler için yıllık lojman yardımı tutarının 18’e bölünmesi ile belirlenecek miktarın her ay ücretle beraber ödeneceği belirtilmiştir. Genel müdür, genel müdür yardımcıları ile bazı müdürler için sözü edilen uygulamaya Ocak 2006 döneminde geçildiği halde davacı işçi açısından lojman yardımı uygulaması durdurulmuştur. Davacı işçi teftiş kurulu başkanı olarak genel müdür yardımcısı statüsünde olduğu halde lojman yardımı uygulamasının dışında tutulmuştur.
Öte yandan davacı işçiye lojman yardımı yapılırken uygulamanın kaldırılması çalışma koşullarında esaslı değişiklik niteliğinde olup, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesine göre işçiye yazılı olarak bildirilmelidir. İşçi tarafından 6 iş günü içinde yazılı olarak kabul edilemeyen değişiklik işçiyi bağlamaz. Davalı işverence ilgili hükümdeki prosedürün izlenmediği ve davacının değişikliği kabul ettiğinin kanıtlanamadığı anlaşılmakla davaya konu lojman yardımı yönünden bilirkişi raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak bir karar verilmelidir.
Dosya içeriğine göre davacı işçiye daha önce telefon giderleri ödemesi yapıldığı da anlaşılmakta olup aynı uygulamanın durdurulması da davacının kabulüne bağlı olarak gerçekleştirilmiş değildir. Böyle olunca telefon gideri bakımından da hesap raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak istekle ilgili karar verilmelidir. Mahkemece işçinin değişikliği kabul etmediğini bildirmediği belirtilerek davanın reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.