Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/3, 179/2, 43/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulmasına dair Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/06/2014 tarihli ve 2013/1052 esas, 2014/723 sayılı kararının 15/07/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 04/08/2016 tarihinde işlenen kasıtlı suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Kanun"un 179/3, 179/2, 43/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/12/2018 tarihli ve 2018/938 esas, 2018/754 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,
1-Mahkemesince alkollü olduğu hâlde araç kullanmakta iken katılan ve mağdurun araçlarına çarpmak suretiyle kazaya sebebiyet veren sanığın, sübut bulan eylemini bir suç işleme kararının icrasından olarak kısa aralıklarla ve süreklilik arz eden bir şekilde işlediğinden bahisle, 5237 sayılı Kanun"un 179/2-3 ve 43. maddesi uygulanmak suretiyle cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; somut olayda alkollü olarak araç kullandığı sırada park hâlinde bulunan birden fazla araca çarparak zarar vermiş olsa da, sanığın alkollü araç kullanma şeklinde gerçekleşen eyleminin tek bir eylem olduğu, hakkında anılan Kanun"un 43. maddesinin tatbikinin mümkün olmadığı gözetilmeksizin fazla ceza tayininde,
Kabule göre de;
2-Dosya kapsamında bulunan adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesindeki "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 12/09/2019 gün ve 94660652-105-16-8026-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/09/2019 gün ve 2019/93047 sayılı ihbarnamesi ile ihbar ve dava evrakı daireye tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde sanığın 2,157 promil alkollü olarak sevk ettiği aracıyla park halinde 2 araca çarpması sebebiyle sanığın atılı trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu teselsül halinde işlediğinden bahisle 179/3-2, 43/1, 62. maddeleri gereğince 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; sanığın alkollü araç kullanma şeklinde gerçekleşen eyleminin tek bir eylem olduğu, hakkında 5237 sayılı TCK’nın 43/1 maddesinin tatbikinin mümkün olmadığının ve yine aynı kanunun 50/3. maddesindeki "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü uyarınca sabıkasız sanık hakkında hükmedilen 1 ay hapis cezasının aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabetsizlik görüldüğünden,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/12/2018 tarihli ve 2018/938 esas, 2018/754 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309/4-d maddesindeki "Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder." şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık ...’in mahkumiyetine yönelik hüküm fıkrasındaki 2 numaralı paragrafın çıkarılması, 3 numaralı paragrafındaki “1 ay” ibaresinin “25 gün” şeklinde değiştirilmesi, 5 numaralı paragrafındaki “sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/1. maddesindeki seçenek yaptırımlara çevrilmesine ve” ibaresinin çıkarılması ile hak yoksunluklarını düzenleyen 6 numaralı paragrafının da çıkarılarak yerine “Sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının TCK"nın 50/3. maddesindeki amir hükme göre, takdiren aynı kanunun 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilerek TCK"nın 52/2. maddesine göre günlüğü 20 TL"den sanığın neticeten 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” şeklindeki ibarenin eklenmesi suretiyle DÜZELTİLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.